Στην εκδότρια του Black Monday.gr Άννα Σαρρή, μίλησε ο Παναγιώτης Κάσσας, υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων και Τύπου της Ένωσης Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Νήσου Ρόδου και Δωδεκανήσου, καθιστώντας σαφές πως η Πολιτεία έχει γυρίσει την πλάτη στους πυροσβέστες και πως υπάρχουν μέρες, που λόγω τραγικής έλλειψης προσωπικού, παρακαλάνε να μην εκδηλωθεί πυρκαγιά!
Οι πυροσβέστες, όπως αποκαλύπτει, δεν έχουν ούτε δεύτερη στολή, ενώ μάσκες, άρβυλα και μπλούζες, αγοράζουν μόνοι τους. Τα οχήματά τους είναι άνω της 2οετίας και οι ένστολοι στο Αεροδρόμιο Ρόδου στεγάζονται σε λουόμενο που μπάζει από παντού… Το επάγγελμα του πυροσβέστη δε, μπορεί να είναι δύσκολο, κοπιαστικό και απαιτητικό, αλλά δεν αναγνωρίζει ως επικίνδυνο και ανθυγιεινό, ενώ οι φονικές πλημμύρες του 2013, όπως μας εξηγεί ο κ. Κάσσας, είναι αυτές που τους έχουν σημαδέψει.
Οι πυροσβέστες, επιτελούν ένα δύσκολο και ιδιαίτερα επικίνδυνο έργο. Έχουν τα απαραίτητα εχέγγυα από την Πολιτεία για να το κάνουν; Και εννοώ, στα Δωδεκάνησα οι Υπηρεσίες είναι επανδρωμένες;
«Έχω αναφέρει πολλές φορές και θα συνεχίσω να το λέω πως η Πολιτεία μας έχει γυρίσει την πλάτη και δυστυχώς αυτό δείχνει πως δεν ενδιαφέρεται για την ασφάλεια του πολίτη. Δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά αυτή την αδιαφορία, καθώς δε δίνει λύσεις σε βασικά λειτουργικά μας θέματα που θα μας βοηθήσουν να εκτελέσουμε καλύτερα το πυροσβεστικό έργο. Τον τελευταίο χρόνο βρισκόμαστε σε αναμμένα κάρβουνα. Πώς να μην είμαστε όταν τα κονδύλια είναι μειωμένα, ο ατομικός εξοπλισμός ελλιπής, υπάρχει έλλειψη σε προσωπικό, μείωση στους μισθούς μας και πολλά άλλα που τα τελευταία χρόνια της κρίσης έχουν ενταθεί.
Όσον αφορά τη στελέχωση των υπηρεσιών, έγινε μια μεγάλη προσπάθεια από εμάς ως Ένωση και καταφέραμε να έρθουν στα Δωδεκάνησα το 2014 περίπου 49 νέοι πυροσβέστες που κάλυψαν κάποια κενά. Βέβαια μέχρι σήμερα έχουν φύγει με μεταθέσεις αρκετοί παλαιοί συνάδελφοι και έτσι έχουν τα κενά έχουν δημιουργηθεί και πάλι. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι στα δυο αεροδρόμια, Ρόδου και Κω στα οποία φαίνεται περισσότερο η έλλειψη πυροσβεστικού προσωπικού. Υπάρχει και το πρόβλημα των πενταετών και εποχικών πυροσβεστών οι οποίοι δεν δουλεύουν μετά τις 10 το βράδυ, Κυριακές και αργίες. Παρακαλάμε να μην πιάσει φωτιά εκείνες τις μέρες. Εκεί φτάσαμε. Και μην ξεχνάμε ότι ζούμε σε μια μακρινή νησιωτική περιοχή που η βοήθεια σε μεγάλα συμβάντα αργεί να έρθει».
Πέραν της υποστελέχωσης, ποια είναι τα βασικότερα προβλήματα των Υπηρεσιών; Υπάρχουν οχήματα, στολές, λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα ασφαλείας;
«Τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης και του Μνημονίου τα κονδύλια που δίνονται για τις ανάγκες του Σώματος έχουν μειωθεί στα 106 εκατ. ευρώ περίπου. Κι απ’ ότι μαθαίνω αυτά που θα διατεθούν την επόμενη χρονιά για το Πυροσβεστικό Σώμα θα είναι χαμηλότερα από ποτέ. Το μεγαλύτερο ποσοστό των συναδέλφων εδώ στη Ρόδο, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, δεν έχουν δεύτερη στολή να φορέσουν. Ειδικά οι 750 πυροσβέστες που βγήκαν πέρυσι από τη σχολή πήραν μόνο μια ολόσωμη φόρμα. Είναι τραγικό να γυρίζεις καπνισμένος, λερωμένος από συμβάν και να μην έχεις στολή να αλλάξεις. Έχουμε πολλά χρόνια να πάρουμε στολές. Η τελευταία χορήγηση έγινε το 2008 όπου πήραμε στολή εργασίας, μπότες και άρβυλα, αλλά και αυτά έχουν φθαρεί διότι όπως καταλαβαίνετε η φθορά μετά από τόσα χρόνια είναι μεγάλη από τα συνεχόμενα συμβάντα. Κάποια βασικά υλικά που μας προστατεύουν όπως μάσκες, άρβυλα, μπλούζες κτλ. αναγκαζόμαστε να τα αγοράσουμε πληρώνοντας από την τσέπη μας όταν φθείρονται. Και το κάνουμε αυτό γιατί αν ο πυροσβέστης δεν λάβει μέτρα για την προστασία του, αλλά και των γύρω του τότε το επάγγελμά του μπορεί να αποβεί και μοιραίο. Όσο αφορά τα οχήματα ένας μεγάλος αριθμός σε όλη την Ελλάδα είναι ακινητοποιημένα λόγω βλάβης και έλλειψης κονδυλίων για την επισκευή τους και το σύνολο των υπολοίπων είναι παμπάλαια. Και εδώ στα Δωδεκάνησα έχουμε αρκετά παλιά οχήματα. Ο κύριος όγκος ηλικιακά υπερβαίνει τα 20 χρόνια. Όλα αυτά τα οχήματα κάθε χρόνο λειτουργούν κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες. Γίνονται μεγάλες προσπάθειες για να συντηρηθούν το χειμώνα και να είναι έτοιμα το καλοκαίρι. Μπορώ να σας πω πως υπάρχουν οχήματα που είναι πάνω από 30 χρονών. Αλλά πρέπει να συντηρηθούν και να χρησιμοποιηθούν και αυτά γιατί δεν υπάρχει άλλη λύση. Ευτυχώς για εμάς δεν έχουμε ακινητοποιημένα μέχρι στιγμής. Αυτό οφείλεται στη μεγάλη προσπάθεια από τους αρμόδιους για τη συντήρηση τους, αλλά και στην προσοχή των συναδέλφων οδηγών όσον αφορά τη λειτουργία τους. Το επόμενο διάστημα μετά από Διοικητικό Συμβούλιο που θα γίνει, ο Πρόεδρος της Ένωσης Γιάννης Χατζηκυριάκος με δελτίο τύπου θα αναλύσει τα προβλήματα που προέκυψαν τη χρονιά που διανύουμε».
Η Πολιτεία συνδράμει το έργο σας, ως θα όφειλε, οι τοπικοί παράγοντες;
«Γενικά η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει και αυτή μερίδιο ευθύνης όσον αφορά την πρόληψη και καταστολή των πυρκαγιών αλλά και σε οποιαδήποτε έκτακτη ανάγκη. Δεν είναι εξ’ ολοκλήρου μόνο θέμα του Πυροσβεστικού Σώματος. Βέβαια και οι Δήμοι είναι και αυτοί σε δύσκολη κατάσταση εξαιτίας των μειωμένων κονδυλίων που λαμβάνουν για τις ανάγκες της Πολιτικής Προστασίας. Εδώ στη Ρόδο αλλά και στην Κω μέχρι στιγμής υπάρχει καλή συνεργασία των Δήμων και της Περιφέρειας με τις Πυροσβεστικές Υπηρεσίες. Δημιουργούνται βέβαια κάποια προβλήματα αλλά πάντα ξεπερνιούνται. Προσωπικά όμως, πιστεύω πως χρειάζεται περισσότερη οργάνωση, ενημέρωση αλλά και εκπαίδευση στο προσωπικό των Δήμων και της Περιφέρειας που ασχολείται με την Πολιτική Προστασία. Επίσης με την ευκαιρία θέλω να αναφερθώ και στους εθελοντές πυροσβέστες, στις εθελοντικές ομάδες των νησιών μας, αλλά και στους μεμονωμένους εθελοντές οι οποίοι έρχονται πάντα δίπλα μας και μας βοηθάνε στα μεγάλα συμβάντα. Αυτό που συμβαίνει εδώ στη Ρόδο με τον εθελοντισμό και την ευαισθησία των πολιτών για το περιβάλλον αλλά και για τον συνάνθρωπο, είναι μοναδικό. Θέλω να πω ένα μεγάλο μπράβο σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που αφιερώνουν το χρόνο τους, αλλά και χρήματα από την τσέπη τους για να προσφέρουν απλόχερα βοήθεια σε μια κρίσιμη στιγμή. Πρέπει η Τοπική Αυτοδιοίκηση να ενισχύσει το έργο τους με όποιον τρόπο μπορεί».
Ειδικότερα για τα θέματα του προσωπικού, ως Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων και Τύπου της Ένωσης Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Νήσου Ρόδου και Δωδεκανήσου, ποια είναι τα βασικότερα προβλήματά σας; Οι αμοιβές σας πως διαμορφώνονται πλέον;
«Υπάρχουν πολλά προβλήματα. Το πρώτο και βασικότερο πρόβλημα που θα αναφέρω είναι το κτίριο της Πυροσβεστικής του Αεροδρομίου Ρόδου. Επιτέλους πρέπει να δοθεί λύση για να σταματήσουν οι συνάδελφοι να στεγάζονται σε λυόμενο που μπάζει από παντού. Αυτή την αδιαφορία πάντως δεν μπορώ να την καταλάβω. Έχουμε κάνει άπειρα έγγραφα για το θέμα της στέγασης, προς κάθε κατεύθυνση αλλά μέχρι σήμερα δεν έγινε τίποτα. Η υπηρεσία της ΥΠΑ τα δίνει όλα για την εικόνα του αεροδρομίου και δεν ενδιαφέρεται για την πυρασφάλεια που είναι και το πιο σημαντικό. Και το κτίριο της Πυροσβεστικής του αεροδρομίου της Κω έχει κάποια προβλήματα αλλά είναι σε καλύτερη κατάσταση από αυτό της Ρόδου. Τουλάχιστο στο αεροδρόμιο της Κω η Πυροσβεστική έχει κτίριο. Εδώ δυστυχώς δεν έχει τίποτα. Από ‘κει και πέρα ως Ένωση ζητάμε για τους πυροσβέστες της περιφέρειάς μας, άμεση χορήγηση μέσων ατομικής προστασίας, αύξηση κονδυλίων για θέματα προμήθειας, συντήρησης, αντικατάστασης Πυροσβεστικών μέσων και εξοπλισμού. Ζητάμε την αύξηση της οργανικής δύναμης του Πυροσβεστικού Σώματος που σημαίνει την αύξηση της οργανικής δύναμης των Υπηρεσιών και άμεση κάλυψη των κενών με προσλήψεις μονίμων πυροσβεστών. Ζητάμε την ομογενοποίηση του πυροσβεστικού προσωπικού για να σταματήσει αυτή η τριχοτόμηση τόσων χρόνων (μόνιμοι, πενταετείς, εποχικοί) διότι προκύπτουν εμπόδια στην εκτέλεση του πυροσβεστικού έργου. Διεκδικούμε εδώ και πολλά χρόνια να αναγνωριστεί επιτέλους το επάγγελμα μας ως επικίνδυνο και ανθυγιεινό, πράγμα που δυστυχώς αυτοί που μας κυβερνούν μάλλον θεωρούν πως δεν είναι επικίνδυνο. Παρά τις δεσμεύσεις του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για αναγνώριση του επαγγέλματος ως επικίνδυνο, κανενός είδους ενέργεια δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Η εργασία του πυροσβέστη, αποτελεί γενικά ανθυγιεινή και επικίνδυνη εργασία και έχει συνέπειες στην υγεία των υπαλλήλων. Έχουμε πολλά παραδείγματα από τραυματισμούς αλλά και θανάτους εν ώρα υπηρεσίας. Τι να πω για το μισθό μας. Όπως όλοι οι εργαζόμενοι έτσι και εμείς έχουμε υποστεί μειώσεις της τάξεως του 45%. Βάλανε χέρι και στα ταμεία μας που μέχρι πριν μερικά χρόνια ήταν από τα πιο υγιή ταμεία εργαζομένων».
Και κάτι πιο ιδιαίτερο, ίσως πιο ουσιώδες. Πόσο δύσκολο είναι να είσαι πυροσβέστης. Να βρίσκεσαι μέσα στις φλόγες ή αντιμέτωπος με πλημμύρες. Υπάρχει μία στιγμή – ένα περιστατικό που θα μπορούσε να περιγράψει αυτή τη δύσκολη κατάσταση;
«Η αποστολή του Πυροσβεστικού Σώματος είναι η ασφάλεια και προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών και του Κράτους, του δασικού πλούτου της χώρας από πυρκαγιές, θεομηνίες και άλλες καταστροφές. Το επάγγελμα του πυροσβέστη είναι δύσκολο, κοπιαστικό και απαιτητικό. Δεν είναι οποιοδήποτε επάγγελμα. Αποτελεί λειτούργημα και η συνεισφορά του στην κοινωνία είναι πολύ σημαντική. Εργαζόμαστε πάντα σε δύσκολες συνθήκες και δυστυχώς, επεμβαίνουμε σε περιστατικά που όλοι οι άλλοι φεύγουν. Τις περισσότερες φορές υπερβαίνουμε τα όρια του καθήκοντος. Έχουμε πολύ άγχος, αγωνία, στεναχώρια για την καταστροφή που βλέπουμε και σωματική κούραση, διότι αντιμετωπίζουμε περιόδους μεγάλης έντασης και στρεσογόνες καταστάσεις, αλλά και ώρες απραγίας. Τα περιστατικά που αντιμετωπίζουμε δεν είναι μόνο οι πυρκαγιές αλλά και οι πλημμύρες, τα τροχαία ατυχήματα, διάφορα τεχνολογικά ατυχήματα και διάφορες περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Όπως καταλαβαίνετε όταν χρειαστεί να επέμβουμε σε ένα συμβάν πάντα βρισκόμαστε σε κίνδυνο. Τα συμβάντα είναι πολλά. Κάθε περιστατικό είναι διαφορετικό και εξίσου σημαντικό, αλλά όταν ξέρεις ότι αντιμετωπίζεις μόνο υλικές ζημιές και όχι μια ανθρώπινη απώλεια τότε είναι πιο εύκολα αντιμετωπίσιμο ψυχολογικά. Στο μόνο συμβάν που θα σταθώ είναι η απώλεια των τεσσάρων ανθρώπων στις πλημμύρες του 2013 στη γέφυρα της Κρεμαστής. Δεν περιγράφεται η αγωνία και η κούραση όλων όσων συμμετείχαν στην έρευνα για την ανεύρεση των θυμάτων».
Πως κρίνετε την πορεία της Ένωσης Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Ρόδου και Δωδεκανήσου μέχρι σήμερα;
«Έχουμε περάσει δύσκολες καταστάσεις από την ίδρυσή της το 1999 έως και σήμερα. Πάντα όμως όλοι όσοι εκλεγόταν στο Διοικητικό Συμβούλιο, με λίγες εξαιρέσεις, προσπαθούσαν να προωθήσουν τα δικαιώματα του πυροσβέστη πρώτα στα Δωδεκάνησα και στη συνέχεια Πανελλαδικά. Σίγουρα γίνανε και λάθη. Και οι πέντε Πρόεδροι που περάσανε από τότε, ο καθένας ξεχωριστά άφησε και το δικό του λιθαράκι. Ο σημερινός Πρόεδρος Γιάννης Χατζηκυριάκος έχει όρεξη και πιστεύω πως θα ανεβάσει κι άλλο τον πήχη των νόμιμων διεκδικήσεων των μονίμων πυροσβεστών που υπηρετούν στα Δωδεκάνησα».
blackmonday.gr