Η σύγχυση γύρω από τον όρο "ένστολο προσωπικό"
Δημοσίευση κειμένου του Αντιστράτηγου της ΕΛ. ΑΣ. ε.α. Νικόλαου Μπλάνη* που αναρτήθηκε στη σελίδα του Policenetgr στο fb
Κατάργηση ως αδόκιμου και περιττού του όρου «ένστολο προσωπικό» που εισάγουν οι διατάξεις του άρθρου 13 του ν. 4249/2014.
Ως γνωστόν, στο άρθρο 9 παρ. 1 του ν. 2800/2000 με τίτλο «Χαρακτήρας Υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας» αναφέρεται ο όρος «αστυνομικό προσωπικό» και ορίζεται ότι για το προσωπικό αυτό δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις που αφορούν τους «δημόσιους πολιτικούς υπαλλήλους» (εκτός αν ορίζεται διαφορετικά με ειδική διάταξη).΄Εχουμε δηλαδή τη βασική διάκριση μεταξύ του «αστυνομικού» και του «πολιτικού» προσωπικού.
Στην παρ. 2 του ιδίου άρθρου ορίζεται ότι «το αστυνομικό προσωπικό, οι συνοριακοί φύλακες και οι ειδικοί φρουροί θεωρούνται ότι βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία, σε κάθε περίπτωση που καθίσταται αναγκαία η παρέμβασή τους». Αναφέρονται δηλαδή χωριστά οι κατηγορίες προσωπικού και θεσπίζεται για το προσωπικό αυτό η αρχή της διαρκούς διατεταγμένης υπηρεσίας (η οποία επαναδιατυπώνεται στις διατάξεις του άρθρου 2 περ. α’ του π δ. 254/2004 «Κώδικας Δεοντολογίας του αστυνομικού»).
Οι συνοριακοί φύλακες και οι ειδικοί φρουροί αποτελούν ιδιαίτερη κατηγορία προσωπικού, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 2 του ν. 2622/1998 και άρθρου 9 παρ. 2 του ν. 2734/1999, (όπως τροποποιήθηκαν μεταγενέστερα με τις διατάξεις των ν.2838/2000-ν.2910/2001 και ν.3181/2003), αντίστοιχα.
Οι διατάξεις του άρθρου 9 του ν. 2800/2000 επαναλαμβάνονται στην ουσία με το άρθρο 13 του ν. 4249/2014. O τελευταίος, που δημιούργησε τεράστια προβλήματα, αφού ουσιαστικά «διέλυε» την αστυνομία, ευτυχώς με νέα νομοθετική παρέμβαση διορθώθηκε (άρθρο 231 του ν.4281/2014). Δυστυχώς στη χώρα μας η πολυνομία και η κακονομία ανθεί. Πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι δημοσίευσης, στο Εθνικό Τυπογραφείο, μιας ρύθμισης, και προτού αυτή εφαρμοστεί, έρχεται νέα τροποποίηση. ΄Ετσι ευστόχως παρατηρεί και η υπ΄αριθ.274/1995 έκθεση επεξεργασίας του Σ.τ.Ε «…δεν είναι ενδεδειγμένη εξ απόψεως αρτίας λειτουργίας της διοικήσεως η συχνή και εντός βραχυτάτου χρονικού διαστήματος μεταβολή αντιλήψεων αυτής επί θεμάτων οργανώσεως των υπηρεσιών και η συνακόλουθη τροποποίηση των περί αρμοδιοτήτων κανόνων κ.λ.π…..».
Όμως στην παράγραφο 1 του άρθρου 13 αυτού προστίθεται ένας νέος όρος. Καθιερώνεται για πρώτη φορά ο όρος «ένστολο προσωπικό». Στην αιτιολογική έκθεση, εφόσον θεωρείται ότι εισάγεται μια «καινοτομία»(sic), έπρεπε να αναφέρεται γιατί καθιερώνεται ο νέος όρος.
Αντ΄αυτού γίνεται απλή επανάληψη των διατάξεων, πράγμα που αποτελεί νομοτεχνική πλημμέλεια. Νομοτεχνικά ελαττώματα υπάρχουν και στις διατάξεις του νόμου (τεράστιες προτάσεις και έκθεση ιδεών που δεν αποτελούν ρύθμιση-κανόνα δικαίου, καθώς και λεπτομέρειες που είναι αντικείμενο άλλων πράξεων ή πράξεων υποδεέστερων οργάνων). Επίσης καθιερώνεται και μια νέα ειδική κατηγορία προσωπικού οι «δημοτικοί αστυνομικοί».
Κατά την υπ΄αριθ. 2649/1987 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας «…η Ελληνική Αστυνομία … συνιστά στρατιωτική υπηρεσία, οι δε ανήκοντες σ΄αυτήν είναι όχι πολιτικοί, αλλά στρατιωτικοί υπάλληλοι, μη απολαύοντες της κατά το άρθρο 103 του Συντάγματος προστασίας». Σύμφωνα με το Ελληνικό Λεξικό (εκδ. Τεγόπουλος-Φυτράκης 1992) ένστολος είναι «αυτός που φορά την επιβεβλημένη από το επάγγελμα ή την ιδιότητά του στολή (ιδ. για στρατιωτικούς): οι στρατιώτες είναι ένστολοι πολίτες». Συνεπώς μπορεί να αναφέρεται σε πλήθος επαγγελματιών ή και δημοσίων (στρατιωτικών ή μη) υπαλλήλων, που μπορεί να φέρουν στολή κατά την εκτέλεση της εργασίας ή της υπηρεσίας ή των καθηκόντων τους. Σημειώνεται ότι μεγάλη μερίδα «στρατιωτικών», τόσο των Ενόπλων Δυνάμεων, όσο και των Σωμάτων Ασφαλείας, θεωρεί τον εν λόγω όρο υποτιμητικό-προσβλητικό (η άποψη αυτή διατυπώνεται και επίσημα στο από 31-10-2014 δελτίο τύπου της Ε.Α.Α.Σ.).
Ευλόγως τίθενται τα ερωτήματα: Με το νέο όρο επιχειρείται να διακριθούν οι αστυνομικοί, ειδικοί φρουροί και συνοριακοί φρουροί από το «πολιτικό προσωπικό»;
Και αυτό γιατί; Οι προαναφερόμενες ειδικές διατάξεις που χαρακτηρίζουν ως ιδιαίτερη κατηγορία προσωπικού τους συνοριακούς φύλακες και ειδικούς φρουρούς αγνοούνται; Ποιές νομικές συνέπειες αυτό συνεπάγεται; Αναφέρεται με σκοπό την οικονομία του λόγου και της έκφρασης;
Μήπως θέλει ο νομοθέτης να προσδιορίσει ότι, το αστυνομικό προσωπικό, οι συνοριακοί φύλακες και οι ειδικοί φρουροί, φέρουν στολή; Θέλει απλώς να διακρίνει δηλαδή αυτούς που φέρουν στολή από αυτούς που δεν φέρουν; Αυτό είναι περιττό, γιατί το ορίζουν ρητώς οι ειδικότερες διατάξεις του άρθρου 34 παρ.1 ν. 1481/1984, του άρθρου 4 παρ. 3 του ν. 2622/1998 και του άρθρου 9 παρ.10 του ν. 2734/1999, αντίστοιχα. Γιατί αγνοείται, ότι και η νέα ειδική κατηγορία προσωπικού των δημοτικών αστυνομικών είναι ένστολοι (φέρουν στολή);
Επιπλέον ο όρος "ένστολος" για να χαρακτηρίσει ένα δημόσιο υπάλληλο είναι άστοχος και αδόκιμος. Δεν απαντάται πουθενά στη "νομολογία". Η τελευταία αναγνωρίζει δημοσίους υπαλλήλους "πολιτικούς" (με τις διάφορες κατηγορίες τακτικοί, έκτακτοι, μετακλητοί κ.λ π.) και "στρατιωτικούς". Ο όρος «ένστολος» μπορεί να ταυτιστεί με τον όρο «στρατιωτικός»; Προφανώς όχι. Για παράδειγμα ο πυροσβεστικός υπάλληλος είναι ένστολος αλλά δεν είναι στρατιωτικός, αλλά πολιτικός υπάλληλος.
Εν κατακλείδι ο νέος όρος δεν προσθέτει τίποτα. Αντιθέτως δημιουργεί σύγχυση.
Κατά συνέπεια ο νόμος θα πρέπει να τροποποιηθεί ως προς το σημείο αυτό και να απαλειφθεί ο όρος «ένστολο προσωπικό», ως αδόκιμος και περιττός.
Νικόλαος Μπλάνης Αντιστράτηγος της ΕΛ. ΑΣ. ε.α.
Επίτιμος προϊστάμενος του Κλάδου Οργλανωσης και Ανθρώπινου Δυναμικού/Α.Ε.Α./Υ.Δ Τ. και Πτυχιούχος Νομικής Σχολής
http://policenet.gr/