Η προσπάθεια προσέγγισης της ανεύρεσης των αιτιών και υπαίτιων των πυρκαγιών στη χώρα μας, σαφώς και δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Οι μεγάλες και καταστρεπτικές πυρκαγιές που έχουν σημειωθεί στη χώρα μας, και το γεγονός, ότι ο μεγαλύτερος αριθμός τους είναι «ορφανός»
υπαιτίων, γεννά την ανάγκη μιας πολύπλευρης αντιεμπρηστικής πολιτικής, που θα περιλαμβάνει στη σφαίρα της, το σύνολο των εγκληματολογικών πιθανοτήτων, θα εκτιμά κοινωνικές εκφάνσεις και μορφές κοινωνικών συγκρούσεων, θα μελετά ιστορικές συγκυρίες και θα λαμβάνει υπόψη γενικότερες εθνικές-πολιτικές – οικονομικές εξελίξεις .
Σε παλαιότερες προσεγγίσεις μου, τόσο για την πυρκαγιά της Πάρνηθας, όσο και των πυρκαγιών της Πελοποννήσου του 2007, έθεσα στο δημόσιο προβληματισμό, απλές αποτυπώσεις στοιχείων που προσπαθούν να φωτίσουν όλες τις πλευρές των πιθανόν συνευθυνόντων των μεγάλων καταστροφών. Αυτό που με απλά λόγια μπορούμε να συνοψίσουμε « Πυρκαγιές, πέρα από την απλή αμέλεια και την συνήθη πρόθεση.»
Πέντε μήνες μετά την μεγάλη καταστρεπτική πυρκαγιά της Χίου και ενώ ο χρόνος προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές και η λήθη να καλύψει την οργή και την θλίψη, με την μικρή ασφάλεια της χρονικής απόστασης από το συμβάν, μπορούμε να συγκεντρώσουμε μερικά από τα «δημόσια στοιχεία» που συγκροτούν μερικές από τις πλευρές του γενικότερου ιστορικού-κοινωνικού οικονομικού γίγνεσθαι, που συγκροτούν το πλαίσιο που εκδηλώθηκε η καταστρεπτική πυρκαγιά.
11 Μαρτίου του 1822 ο αρχηγός της επανάστασης στη Σάμο, Λυκούργος Λογοθέτης, με τους αγωνιστές του ενεργεί ηρωική απόβαση στη Χίο, χτυπάει την τουρκική καταχτητική δύναμη του νησιού και χαρίζει ανάσα απελευθέρωσης στους Χιώτες.
Η όαση της χιώτικης ελευθερίας κρατά δυστυχώς λίγες μέρες.
Στις 30 Μαρτίου 1822 Τουρκικός στόλος, με μεγάλη στρατιωτική δύναμη φτάνει στο βόρειο τμήμα του νησιού, καταπνίγει τις ελληνικές επαναστατικές δυνάμεις και ξεκινά τη σφαγή , τις λεηλασίες και το κάψιμο του νησιού.
Τις επόμενες ημέρες οι Τούρκοι, με εντολή του Βαχήτ Πασά θα σφάζουν βρέφη έως 3 ετών , αγόρια και άνδρες άνω των 12 ετών , γυναίκες άνω των 40 ετών και να αιχμαλωτίζουν κορίτσια και γυναίκες από 3 έως 40 ετών και αγόρια από 3 έως 12 ετών. Γλίτωναν μόνο όσοι ασπάζονταν το μωαμεθανισμό.
Το νησί ερημώθηκε. Μετά την καταστροφή, από τους 117.000 Χριστιανούς που ήταν ο τότε πληθυσμός της Χίου , έμειναν περίπου 1800 -2000 άνθρωποι. 21.000 ήταν οι φυγάδες και 52.000 οι αιχμάλωτοι. Από τους υπολογισμούς φαίνεται ότι σφαγιάσθηκαν περίπου 52.000 Χιώτες.
Η καταστροφή της Χίου συγκλόνισε όχι μόνο τον Ελληνισμό , αλλά και όλη την Ευρώπη.
Η καταστροφή διώχνει ως μετανάστες και πολλούς από τους κατοίκους των γειτονικών με τη μαρτυρική Χίο, Οινουσσών.
80 χρόνια μετά, τον Νοέμβριο του 1912, ο ελληνικός στόλος φτάνει έξω από το λιμάνι της Χίου , φέρνοντας την απελευθέρωσή της από τον τούρκικο ζυγό και την ενσωμάτωσή της στο απελευθερωμένο ελληνικό κράτος. Μαζί τη; Θα απελευθερωθούν τα γειτονικά Ψαρά και Οινούσσες.
2012. Εκατό χρόνια μετά την απελευθέρωση της Χίου, Ψαρών, Οινουσσών.Με την ευκαιρία της εκατονταετίας, ο Δήμος Οινουσσών, στις 28 Ιουλίου 2012 παίρνει την πρωτοβουλία να εορτάσει την επέτειο, με την ανάθεση σύνθεσης επετειακού μνημιακού μουσικού έργου με τίτλο «Μνήμη Ελευθερίας» με συνθέτη τον Γιάννη Μαρκόπουλο.
Η πρώτη δημόσια εκτέλεση του μουσικού έργου προγραμματίζεται να γίνει στο αμφιθέατρο, στο κέντρο του νησιού την Κυριακή 12 Αυγούστου 2012.
Πέντε μέρες πριν την προγραμματισμένη τελετή, στις 7 Αυγούστου 2012, το μεσημέρι, εκδηλώνεται πυρκαγιά κοντά στο φημισμένο μοναστήρι της Παναγιάς στις Οινούσσες. Η πυρκαγιά εξαπλώνεται ταχύτατα, απειλεί το μοναστήρι, και μέσα σε λίγες ώρες φτάνει στα όρια της πόλης, όπου και οι πυροσβεστικές δυνάμεις την έθεσαν τελικά υπό έλεγχο. Ο απολογισμός δείχνει καμένα 900 στρέμματα χορτολιβαδικής και 100 στρέμματα δασικής έκτασης.
Η συναυλία αναβλήθηκε.
Δοθείσης της ευκαιρίας, χαρακτηριστική είναι η σημερινή άποψη των φίλων και γειτόνων εξ ανατολών, για το νησί των Οινουσσών, όπως τη διαβάζουμε στο βιβλίο έκδοσης «Ανώτατο συμβούλιο Ατατούρκ για τη γλώσσα και τον πολιτισμό» The twilight zones in the Aegean. (un)Forgotten Turkish Islands:
«Το νησί των Οινουσσών σύμφωνα με τα ιστορικά και γεωγραφικά ευρήματα, είναι μέρος του νησιωτικού συμπλέγματος του Koyun, και «δεν προσαρτήθηκε» από την Ελλάδα στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Το όνομα δεν αναφέρεται στην συνθήκη της Λωζάνης και ως εκ τούτου δεν παραχωρήθηκε ποτέ στην Ελλάδα»
Σε παλαιότερες προσεγγίσεις μου, τόσο για την πυρκαγιά της Πάρνηθας, όσο και των πυρκαγιών της Πελοποννήσου του 2007, έθεσα στο δημόσιο προβληματισμό, απλές αποτυπώσεις στοιχείων που προσπαθούν να φωτίσουν όλες τις πλευρές των πιθανόν συνευθυνόντων των μεγάλων καταστροφών. Αυτό που με απλά λόγια μπορούμε να συνοψίσουμε « Πυρκαγιές, πέρα από την απλή αμέλεια και την συνήθη πρόθεση.»
Πέντε μήνες μετά την μεγάλη καταστρεπτική πυρκαγιά της Χίου και ενώ ο χρόνος προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές και η λήθη να καλύψει την οργή και την θλίψη, με την μικρή ασφάλεια της χρονικής απόστασης από το συμβάν, μπορούμε να συγκεντρώσουμε μερικά από τα «δημόσια στοιχεία» που συγκροτούν μερικές από τις πλευρές του γενικότερου ιστορικού-κοινωνικού οικονομικού γίγνεσθαι, που συγκροτούν το πλαίσιο που εκδηλώθηκε η καταστρεπτική πυρκαγιά.
11 Μαρτίου του 1822 ο αρχηγός της επανάστασης στη Σάμο, Λυκούργος Λογοθέτης, με τους αγωνιστές του ενεργεί ηρωική απόβαση στη Χίο, χτυπάει την τουρκική καταχτητική δύναμη του νησιού και χαρίζει ανάσα απελευθέρωσης στους Χιώτες.
Η όαση της χιώτικης ελευθερίας κρατά δυστυχώς λίγες μέρες.
Στις 30 Μαρτίου 1822 Τουρκικός στόλος, με μεγάλη στρατιωτική δύναμη φτάνει στο βόρειο τμήμα του νησιού, καταπνίγει τις ελληνικές επαναστατικές δυνάμεις και ξεκινά τη σφαγή , τις λεηλασίες και το κάψιμο του νησιού.
Τις επόμενες ημέρες οι Τούρκοι, με εντολή του Βαχήτ Πασά θα σφάζουν βρέφη έως 3 ετών , αγόρια και άνδρες άνω των 12 ετών , γυναίκες άνω των 40 ετών και να αιχμαλωτίζουν κορίτσια και γυναίκες από 3 έως 40 ετών και αγόρια από 3 έως 12 ετών. Γλίτωναν μόνο όσοι ασπάζονταν το μωαμεθανισμό.
Το νησί ερημώθηκε. Μετά την καταστροφή, από τους 117.000 Χριστιανούς που ήταν ο τότε πληθυσμός της Χίου , έμειναν περίπου 1800 -2000 άνθρωποι. 21.000 ήταν οι φυγάδες και 52.000 οι αιχμάλωτοι. Από τους υπολογισμούς φαίνεται ότι σφαγιάσθηκαν περίπου 52.000 Χιώτες.
Η καταστροφή της Χίου συγκλόνισε όχι μόνο τον Ελληνισμό , αλλά και όλη την Ευρώπη.
Η καταστροφή διώχνει ως μετανάστες και πολλούς από τους κατοίκους των γειτονικών με τη μαρτυρική Χίο, Οινουσσών.
80 χρόνια μετά, τον Νοέμβριο του 1912, ο ελληνικός στόλος φτάνει έξω από το λιμάνι της Χίου , φέρνοντας την απελευθέρωσή της από τον τούρκικο ζυγό και την ενσωμάτωσή της στο απελευθερωμένο ελληνικό κράτος. Μαζί τη; Θα απελευθερωθούν τα γειτονικά Ψαρά και Οινούσσες.
2012. Εκατό χρόνια μετά την απελευθέρωση της Χίου, Ψαρών, Οινουσσών.Με την ευκαιρία της εκατονταετίας, ο Δήμος Οινουσσών, στις 28 Ιουλίου 2012 παίρνει την πρωτοβουλία να εορτάσει την επέτειο, με την ανάθεση σύνθεσης επετειακού μνημιακού μουσικού έργου με τίτλο «Μνήμη Ελευθερίας» με συνθέτη τον Γιάννη Μαρκόπουλο.
Η πρώτη δημόσια εκτέλεση του μουσικού έργου προγραμματίζεται να γίνει στο αμφιθέατρο, στο κέντρο του νησιού την Κυριακή 12 Αυγούστου 2012.
Πέντε μέρες πριν την προγραμματισμένη τελετή, στις 7 Αυγούστου 2012, το μεσημέρι, εκδηλώνεται πυρκαγιά κοντά στο φημισμένο μοναστήρι της Παναγιάς στις Οινούσσες. Η πυρκαγιά εξαπλώνεται ταχύτατα, απειλεί το μοναστήρι, και μέσα σε λίγες ώρες φτάνει στα όρια της πόλης, όπου και οι πυροσβεστικές δυνάμεις την έθεσαν τελικά υπό έλεγχο. Ο απολογισμός δείχνει καμένα 900 στρέμματα χορτολιβαδικής και 100 στρέμματα δασικής έκτασης.
Η συναυλία αναβλήθηκε.
Δοθείσης της ευκαιρίας, χαρακτηριστική είναι η σημερινή άποψη των φίλων και γειτόνων εξ ανατολών, για το νησί των Οινουσσών, όπως τη διαβάζουμε στο βιβλίο έκδοσης «Ανώτατο συμβούλιο Ατατούρκ για τη γλώσσα και τον πολιτισμό» The twilight zones in the Aegean. (un)Forgotten Turkish Islands:
«Το νησί των Οινουσσών σύμφωνα με τα ιστορικά και γεωγραφικά ευρήματα, είναι μέρος του νησιωτικού συμπλέγματος του Koyun, και «δεν προσαρτήθηκε» από την Ελλάδα στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Το όνομα δεν αναφέρεται στην συνθήκη της Λωζάνης και ως εκ τούτου δεν παραχωρήθηκε ποτέ στην Ελλάδα»
Ο τίτλος της τούρκικης έκδοσης που μιλάει για την «αμφισβητούμενη ελληνική κυριαρχία στις Οινούσσες»
Σαββάτο 18 Αυγούστου 2012 και στην εξαιρετικά περίεργη ώρα 2:25 π.μ. για δασική πυρκαγιά, ξεσπάει πυρκαγιά στην Χίο, στην περιοχή Αγίου Μάρκου.
Τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή στο νησί οι άνεμοι πνέουν με ταχύτητα τουλάχιστον 7 μποφόρ.
Η πυρκαγιά θα επεκταθεί ταχύτατα, νότια - νοτιοδυτικά κατακαίγοντας χιλιάδες στρέμματα δάσους, δασικής και αγροτικής έκτασης(148.000 περίπου) και θα τεθεί τελικά υπό έλεγχο μετά από 10 ημέρες.
Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012. Μια από τις μεγαλύτερες ιστοσελίδες ειδήσεων της Τουρκίας η haberler.com αναρτά είδηση με τίτλο « Κόστισε ακριβά το πείσμα του γείτονα»
Γράφοντας ότι « η απόσταση Τσεσμέ-Χίου είναι μόλις 8 μίλια. Με πλοίο φτάνει σε 45 λεπτά. Όταν η Χίος φλέγεται απέναντι στην Τουρκία σκεφτόμαστε πως μπορούμε να βοηθήσουμε. Όμως αποκαλύφθηκε πως παρόλο που το μεγάλο μέρος του νησιού έγινε στάχτες αποκαλύφθηκε πως οι ελληνικές αρχές ούτε ζήτησαν βοήθεια από την Τουρκία αλλά ούτε που την δέχθηκαν».Η ιστοσελίδα φιλοξενεί και τις δηλώσεις του προέδρου του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Σμύρνης που αναφέρει πως την ημέρα της πυρκαγιάς ο ίδιος τηλεφώνησε τη νομαρχία της Χίου για να σταλεί βοήθεια, «όμως κανείς δεν μας απάντησε μετά» δήλωσε. Παράλληλα η Δασική Υπηρεσία της Τουρκία ανέφερε πως δεν δέχθηκε κανένα αίτημα των ελληνικών αρχών για βοήθεια.
Την ίδια ημέρα, όπως δημοσιεύεται στο onalert.gr σημειώνεται παρόμοια συγχορδία δημοσιευμάτων στον τούρκικο Τύπο.
Η Star και με τον τίτλο « Το πείσμα για την Τουρκία έκανε να γίνει στάχτη η Χίος» . Στο δημοσίευμα γράφει ότι η Χιος αφέθηκε στην μοίρα της εδώ και τρεις μέρες με τις φλόγες. Εχει αποτεφρωθεί το 1/5 του νησιού και προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι οι ελληνικές αρχές απέρριψαν την πρόταση της Τουρκίας να βοηθήσει.
Η Taraf αναφέρεται στην πυρκαγιά στην Χίο με τον τίτλο «Η ζημιά για τους παραγωγούς στην Χίο 4 εκ ευρώ» .
Η Vatan αναφέρεται στην φωτιά στην Χίο και στην ζημία που προκάλεσε στις εσωτερικές σελίδες με τον τίτλο « Η ζημία δεν μπορεί να καλυφθεί ούτε σε 50 χρόνια» . Στην συνέχεια και με τον υπότιτλο « Απέρριψαν την πρόταση για βοήθεια» αναφέρεται στις δηλώσεις Ντεμιρτάς , τονίζοντας ότι ο Ντεμιρτάς είπε πως και παλαιότερα η Ελλάδα πριν 5-6 χρόνια δεν είχε αποδεχθεί την πρόταση συνεργασίας αλλά και πέρυσι στην πυρκαγιά στην Ρόδο η Ελλάδα είχε απορρίψει την πρόταση της Τουρκίας για βοήθεια. Εμείς , είπε βλέπαμε από μακριά τις φλόγες και καιγόταν η καρδιά μας.
Επίσης γράφει ότι ο Δήμαρχος του Τσεσμέ Τουτουντζούογλου είχε τηλεφωνική επαφή με τον Νομάρχη της Χίου στον οποίο είπε « αν έχετε πρόβλημα είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε, μπορούμε να έρθουμε αμέσως, αλλά ο Νομάρχης είπε ότι η πυρκαγιά είχε τεθεί υπό έλεγχο».
Η Posta αναφέρεται στο θέμα στις εσωτερικές σελίδες με τον τίτλο « Ο γείτονας που κάηκε δεν θέλησε την βοήθεια της Τουρκίας» . Στο δημοσίευμα τονίζεται ότι η φωτιά δεν μπόρεσε να κατασβηστεί ακόμη και ότι έγινε στάχτη το 1/5 του νησιού. Σημειώνεται ότι τούρκοι που σκέφτηκαν πως δεν μπορεί η Ελλάδα να σβήσει την φωτιά, προέβησαν σε εκκλήσεις από το Facebook και το Twitter ζητώντας να βοηθήσει η Τουρκία τον γείτονα, αλλά αποκαλύφθηκε πως η Τουρκία πρότεινε βοήθεια αλλά η Ελλάδα δεν την δέχθηκε.
Η Cumhuriyet αναφέρεται στην πυρκαγιά στην Χίο με τον τίτλο « Η Χίος καίγεται εδώ και τρεις μέρες»
Η Haberturk αναφέρεται στην δασική πυρκαγιά στην Χίο και επισημαίνει ότι η Ελλάδα απέρριψε την πρόταση της Τουρκίας για βοήθεια.
Η Milliyet αναφέρεται στην πυρκαγιά με τον τίτλο « Η Χίος φλέγεται» Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι δεν έγινε δεκτή η πρόταση της Τουρκίας για βοήθεια.
Η Milliyet (έκδοση Σμύρνης) γράφει για το θέμα στην πρώτη σελίδα με τον τίτλο «Δεν είναι ηλιοβασίλεμα, καίγεται η Χίος» δημοσιεύοντας φωτογραφία από την πυρκαγιά στην Χίο».
Τα παραπάνω, θα πρέπει να σημειωθεί ότι αποτελούν μια καινοφανή ενέργεια των γειτόνων σε παρόμοιο περιστατικό και σε συγκεκριμένο μέρος.
Τρίτη 21 Αυγούστου 2012 ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Ν. Δένδιας σε δηλώσεις του αναφέρει ότι «σε πολλές περιπτώσεις έχουμε ενδείξεις, αν όχι αποδείξεις, εμπρησμών εκ προθέσεως. Για τον λόγο αυτό έχω ζητήσει ήδη πέρα από τη βοήθεια της Ελληνικής Αστυνομίας και των ειδικών υπηρεσιών της, τη βοήθεια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.»
Την ίδια μέρα σε συνέντευξη τύπου, ο εκπρόσωπος τύπου του Π.Σ. Ν. Τσόγκας δηλώνει τον προβληματισμό του Σώματος, για τον μεγάλο αριθμό πυρκαγιών που εκδηλώθηκαν το τελευταίο τριήμερο (282 πυρκαγιές σε όλη την επικράτεια) καθώς και την ώρα εκδήλωσης της πυρκαγιάς στην Χίο.
Εδώ θα πρέπει να αναφερθούν δύο ενδιαφέρουσες αναρτήσεις στο διαδίκτυο, την ίδια ημέρα.
Η πρώτη είναι στο http://kostasxan.blogspot.gr/2012/08/blog-post_5364.html, ένα ιστολόγιο με ιδιαίτερη ενασχόληση στα ελληνοτουρκικά όπου με τίτλο: «Μήπως κάτι πολύ παράξενο και επικίνδυνο συμβαίνει στην Χίο;» αναφέρει μεταξύ των άλλων:
«Παρατηρώντας στον χάρτη την περιοχή «δράσης» της πυρκαγιάς και συμπεριλαμβάνοντας πρόσφατα στοιχεία τα οποία βρέθηκαν –μπουκάλια με εύφλεκτα υλικά καθώς και αλουμινόχαρτο με εμπρηστικό μηχανισμό- που αποδεικνύουν εμπρησμό, μπορούμε με χαρακτηριστική άνεση να απορρίψουμε την ενοχή των καιρικών συνθηκών, ενώ η περίπτωση οικοπεδοφάγων είναι ανύπαρκτη λόγω του εδάφους στο οποίο εκδηλώθηκαν οι πυρκαγιές της Χίου και της απόστασής τους από την θάλασσα. Εξάλλου, σχεδόν το σύνολο των κατοίκων της Χίου δηλώνουν απερίφραστα πως αυτές οι φωτιές δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός. Η περιοχή στην οποία εκδηλώθηκε ο κύριος όγκος της πυρκαγιάς, είναι κατ’ εξοχήν δασική και προσφέρει άψογη και φυσική κάλυψη σε αμυντικές στρατιωτικές θέσεις, σε αποθήκες, σε θέσεις μέσου και βαρέως πυροβολικού. Και αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό, στο οποίο για άγνωστο λόγο δεν τολμά κανείς να αναφερθεί. Γιατί άραγε; Μήπως δεν υπάρχουν ανάλογα περιστατικά του παρελθόντος, για τα οποία αποκαλύφθηκε πως «παράξενες ομάδες εμπρηστών» έφεραν την ευθύνη για δεκάδες ή εκατοντάδες πυρκαγιές που ξέσπασαν στην χώρα μας ή μήπως δεν υπάρχουν ομολογίες τούρκων πολιτικών, οι οποίοι παραδέχθηκαν ανερυθρίαστα την πρωταγωνιστική συμμετοχή των μυστικών υπηρεσιών της γείτονας σε φωτιές που απασχόλησαν σε βάθος χρόνου και πίεσαν αφόρητα Ελληνικές κυβερνήσεις;Γιατί, όμως, η φωτιά δεν ξέσπασε στην βόρεια Χίο, όπου υπάρχουν θάμνοι, αλλά… «προτίμησε» δασικές εκτάσεις; Μήπως, επειδή οι ακτές της βόρειας Χίου είναι βραχώδεις, απόκρημνες και ως εκ τούτου απροσπέλαστες για οποιαδήποτε στρατιωτική επιχείρηση, ενώ η νότια Χίος και συγκεκριμένα σημεία-ακτές της πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο; (δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής μας η τουρκική στρατιωτική επιθετική διάταξη, ούτε να ξεχνάμε το περίφημο σχέδιο «Βαριοπούλα»)Μετά από αυτή την πρωτόγνωρη για το νησί της Χίου πυρκαγιά, δεν υπάρχει θέμα κάλυψης – παραλλαγής των Ελληνικών στρατιωτικών μονάδων και θέσεων;
Προσεγγίζοντας, λοιπόν, με κάθε αντικειμενικότητα και με μοναδικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον αλλά και την γεωστρατηγική θέση της Χίου, οι πυρκαγιές που κατακαίνε έως και σήμερα το νησί φαίνεται πως κρύβουν από πίσω τους κάποιο «στρατηγό». Και αυτός, δεν είναι –δυστυχώς- ο άνεμος, αλλά κάποιος που φαίνεται πως γνωρίζει προς τα πού και με πόση ένταση θα πνεύσει ο άνεμος. Κάποιος που τα συμφέροντά του δεν «ακουμπάνε» στις παραλίες του νησιού, στο λιμάνι ή στις μαρίνες του, αλλά προχωράνε προς τα ενδότερα… Δίκαια αναρωτιέται φυσικά ο καθένας: Είναι δυνατόν, η Τουρκία να προχωρήσει αυτή τη στιγμή σε ένα τέτοιο εγχείρημα αυτή τη στιγμή; Έχει ανοιχτό το θέμα του Κουρδικού, έχει τοποθετήσει σε διάταξη μάχης τον στρατό της στα σύνορα με την Συρία, πολεμάει να επανακτήσει μία τουρκική πόλη που έπεσε στα χέρια των Κούρδων, ενώ βρισκόμαστε σε τουριστική περίοδο και μία επιθετική ενέργεια θα βλάψει οικονομικά και την ίδια την Τουρκία.
Η απάντηση στο λογικό ερώτημα είναι απλή και διτή. Είτε ενεργείς όταν όλα δείχνουν πως δεν μπορείς να το κάνεις, είτε ενεργείς με χρονοδιάγραμμα ικανοποιώντας σειρά απαιτούμενων προεργασιών μίας στρατιωτικής επιχείρησης. Και δεν είναι μόνο η αποψίλωση του εδάφους, αλλά και ο ψυχολογικός και οικονομικός πόλεμος κατά των κατοίκων του νησιού, οι οποίοι τις τελευταίες ημέρες βίωσαν στο πετσί τους την εγκατάλειψη της Αθήνας και την ανυπαρξία του Ελληνικού κράτους προς το νησί τους. Και, δυστυχώς, ο ψυχολογικός πόλεμος μερικές φορές φέρνει πολύ χειρότερα αποτελέσματα για τον αμυνόμενο. Δυστυχώς, η χώρα μας υπό το καθεστώς της τρόικας και κυβέρνησης που υπηρετεί τις εντολές των Βρυξελλών, ομοιάζει ως αφύλακτη διάβαση. Πολλοί εργάζονται προς την κατεύθυνση δημιουργίας μίας εικόνας για την Ελλάδα, ως αποτυχημένης, ανύπαρκτης ή ανυπόληπτης χώρας. Το failed out δεν πρέπει να υπάρξει, ούτε μέσα από τις καλοσχεδιασμένες επιχειρούμενες φωτιές των δασών, ούτε μέσα από τις προετοιμασμένες επικείμενες εκρήξεις της κοινωνίας. Πέρυσι αποψιλώθηκε από την φωτιά στρατηγικό σημείο του Έβρου. Φέτος κατακαίγονται εκτάσεις και εδάφη μείζονος στρατιωτικού ενδιαφέροντος για την άμυνα του νησιού της Χίου. Ευελπιστούμε πως δεν θα αποψιλωθούν οι άμυνες της Ελληνικής κοινωνίας, απέναντι σε φαινόμενα που δρουν «πίσω και μέσα από τα τείχη».
Η πρώτη είναι στο http://kostasxan.blogspot.gr/2012/08/blog-post_5364.html, ένα ιστολόγιο με ιδιαίτερη ενασχόληση στα ελληνοτουρκικά όπου με τίτλο: «Μήπως κάτι πολύ παράξενο και επικίνδυνο συμβαίνει στην Χίο;» αναφέρει μεταξύ των άλλων:
«Παρατηρώντας στον χάρτη την περιοχή «δράσης» της πυρκαγιάς και συμπεριλαμβάνοντας πρόσφατα στοιχεία τα οποία βρέθηκαν –μπουκάλια με εύφλεκτα υλικά καθώς και αλουμινόχαρτο με εμπρηστικό μηχανισμό- που αποδεικνύουν εμπρησμό, μπορούμε με χαρακτηριστική άνεση να απορρίψουμε την ενοχή των καιρικών συνθηκών, ενώ η περίπτωση οικοπεδοφάγων είναι ανύπαρκτη λόγω του εδάφους στο οποίο εκδηλώθηκαν οι πυρκαγιές της Χίου και της απόστασής τους από την θάλασσα. Εξάλλου, σχεδόν το σύνολο των κατοίκων της Χίου δηλώνουν απερίφραστα πως αυτές οι φωτιές δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός. Η περιοχή στην οποία εκδηλώθηκε ο κύριος όγκος της πυρκαγιάς, είναι κατ’ εξοχήν δασική και προσφέρει άψογη και φυσική κάλυψη σε αμυντικές στρατιωτικές θέσεις, σε αποθήκες, σε θέσεις μέσου και βαρέως πυροβολικού. Και αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό, στο οποίο για άγνωστο λόγο δεν τολμά κανείς να αναφερθεί. Γιατί άραγε; Μήπως δεν υπάρχουν ανάλογα περιστατικά του παρελθόντος, για τα οποία αποκαλύφθηκε πως «παράξενες ομάδες εμπρηστών» έφεραν την ευθύνη για δεκάδες ή εκατοντάδες πυρκαγιές που ξέσπασαν στην χώρα μας ή μήπως δεν υπάρχουν ομολογίες τούρκων πολιτικών, οι οποίοι παραδέχθηκαν ανερυθρίαστα την πρωταγωνιστική συμμετοχή των μυστικών υπηρεσιών της γείτονας σε φωτιές που απασχόλησαν σε βάθος χρόνου και πίεσαν αφόρητα Ελληνικές κυβερνήσεις;Γιατί, όμως, η φωτιά δεν ξέσπασε στην βόρεια Χίο, όπου υπάρχουν θάμνοι, αλλά… «προτίμησε» δασικές εκτάσεις; Μήπως, επειδή οι ακτές της βόρειας Χίου είναι βραχώδεις, απόκρημνες και ως εκ τούτου απροσπέλαστες για οποιαδήποτε στρατιωτική επιχείρηση, ενώ η νότια Χίος και συγκεκριμένα σημεία-ακτές της πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο; (δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής μας η τουρκική στρατιωτική επιθετική διάταξη, ούτε να ξεχνάμε το περίφημο σχέδιο «Βαριοπούλα»)Μετά από αυτή την πρωτόγνωρη για το νησί της Χίου πυρκαγιά, δεν υπάρχει θέμα κάλυψης – παραλλαγής των Ελληνικών στρατιωτικών μονάδων και θέσεων;
Προσεγγίζοντας, λοιπόν, με κάθε αντικειμενικότητα και με μοναδικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον αλλά και την γεωστρατηγική θέση της Χίου, οι πυρκαγιές που κατακαίνε έως και σήμερα το νησί φαίνεται πως κρύβουν από πίσω τους κάποιο «στρατηγό». Και αυτός, δεν είναι –δυστυχώς- ο άνεμος, αλλά κάποιος που φαίνεται πως γνωρίζει προς τα πού και με πόση ένταση θα πνεύσει ο άνεμος. Κάποιος που τα συμφέροντά του δεν «ακουμπάνε» στις παραλίες του νησιού, στο λιμάνι ή στις μαρίνες του, αλλά προχωράνε προς τα ενδότερα… Δίκαια αναρωτιέται φυσικά ο καθένας: Είναι δυνατόν, η Τουρκία να προχωρήσει αυτή τη στιγμή σε ένα τέτοιο εγχείρημα αυτή τη στιγμή; Έχει ανοιχτό το θέμα του Κουρδικού, έχει τοποθετήσει σε διάταξη μάχης τον στρατό της στα σύνορα με την Συρία, πολεμάει να επανακτήσει μία τουρκική πόλη που έπεσε στα χέρια των Κούρδων, ενώ βρισκόμαστε σε τουριστική περίοδο και μία επιθετική ενέργεια θα βλάψει οικονομικά και την ίδια την Τουρκία.
Η απάντηση στο λογικό ερώτημα είναι απλή και διτή. Είτε ενεργείς όταν όλα δείχνουν πως δεν μπορείς να το κάνεις, είτε ενεργείς με χρονοδιάγραμμα ικανοποιώντας σειρά απαιτούμενων προεργασιών μίας στρατιωτικής επιχείρησης. Και δεν είναι μόνο η αποψίλωση του εδάφους, αλλά και ο ψυχολογικός και οικονομικός πόλεμος κατά των κατοίκων του νησιού, οι οποίοι τις τελευταίες ημέρες βίωσαν στο πετσί τους την εγκατάλειψη της Αθήνας και την ανυπαρξία του Ελληνικού κράτους προς το νησί τους. Και, δυστυχώς, ο ψυχολογικός πόλεμος μερικές φορές φέρνει πολύ χειρότερα αποτελέσματα για τον αμυνόμενο. Δυστυχώς, η χώρα μας υπό το καθεστώς της τρόικας και κυβέρνησης που υπηρετεί τις εντολές των Βρυξελλών, ομοιάζει ως αφύλακτη διάβαση. Πολλοί εργάζονται προς την κατεύθυνση δημιουργίας μίας εικόνας για την Ελλάδα, ως αποτυχημένης, ανύπαρκτης ή ανυπόληπτης χώρας. Το failed out δεν πρέπει να υπάρξει, ούτε μέσα από τις καλοσχεδιασμένες επιχειρούμενες φωτιές των δασών, ούτε μέσα από τις προετοιμασμένες επικείμενες εκρήξεις της κοινωνίας. Πέρυσι αποψιλώθηκε από την φωτιά στρατηγικό σημείο του Έβρου. Φέτος κατακαίγονται εκτάσεις και εδάφη μείζονος στρατιωτικού ενδιαφέροντος για την άμυνα του νησιού της Χίου. Ευελπιστούμε πως δεν θα αποψιλωθούν οι άμυνες της Ελληνικής κοινωνίας, απέναντι σε φαινόμενα που δρουν «πίσω και μέσα από τα τείχη».
Η δεύτερη είναι στην εξειδικευμένη ιστοσελίδα θεμάτων εξωτερικής πολιτικής και άμυνας http://www.enkripto.com/2012/08/h.html όπου με τίτλο «H καταστροφική πυρκαγιά στη Χίο, και μερικοί προβληματισμοί...»αναφέρονται μεταξύ των άλλων: «… Η λέξη "εμπρησμός" ήταν εξ αρχής στα χείλη των κατοίκων της Χίου, και σήμερα ειπώθηκε και από τον αρμόδιο υπουργό, Ν. Δένδια, που προανήγγειλε εμπλοκή της ΕΥΠ στις έρευνες. Η αλήθεια είναι ότι στις δύο τα ξημερώματα δεν υπάρχουν ούτε αναμμένα τσιγάρα, ούτε γιαγιάδες με φουφούδες, ούτε αυταναφλέξεις σκουπιδιών, ούτε οξυγονοκολλήσεις... Η αλήθεια επίσης είναι ότι μια πυρκαγιά στις δύο τα ξημερώματα ακριβώς με την έναρξη των μελτεμιών είναι σατανική σύμπτωση, και το γεγονός ότι οι κάμερες που υπάρχουν στην περιοχή δε λειτούργησαν κάνει τη σύμπτωση ακόμα πιο σατανική... Η αλήθεια τέλος είναι ότι στην περιοχή έναρξης της πυρκαγιάς, καθώς και στην (εύκολα προβλέψιμη βάσει της κατεύθυνσης του ανέμου) πορεία της, υπάρχουν νευραλγικότατες στρατιωτικές μονάδες και υποδομές. Πιο συγκεκριμένοι δεν επιτρέπεται να γίνουμε - όσοι γνωρίζουν το νησί καταλαβαίνουν, και οι υπόλοιποι δε χρειάζεται να μάθουν. Κι επειδή δε μας αρέσουν τα μισόλογα ούτε είμαστε κρατική υπηρεσία για να τηρούμε τα προσχήματα, θα πούμε ευθέως αυτό που ψιθυρίζεται: οι υποψίες στρέφονται προς την Τουρκία. Σε όσους μας κατηγορήσουν για υπερβολές και κινδυνολογία, θα θυμίσουμε ότι την εμπλοκή των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στον εμπρησμό ελληνικών δασών την έχει καυχηθεί δημοσίως ένας από τους δράστες της (Γιασάρ Οζ), την έχει παραδεχθεί δημοσίως ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Μ. Γιλμάζ, ενώ την έχει περιγράψει αναλυτικά η "Μιλιέτ". Όταν λοιπόν υπάρχει ομολογημένη συμμετοχή σε παλιούς εμπρησμούς και οι συνθήκες είναι αντίστοιχες, οι συνειρμοί είναι εύλογοι. Αποδείξεις δεν έχουμε (ακόμα;) για την πυρκαγιά της Χίου, αλλά αυτό δε μας εμποδίζει να κάνουμε τους εύλογους συνειρμούς, όταν οι συνθήκες είναι ύποπτες. Ελπίζουμε και οι αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες να κάνουν αυτούς τους συνειρμούς και κυρίως, να εργάζονται με βάση αυτούς. Επιπλέον, όπως θα αναλύσουμε παρακάτω, το πρόβλημα δεν είναι μόνο αν η συγκεκριμένη πυρκαγιά μπήκε από τουρκικό δάκτυλο (αυτό παραμένει ερευνητέο), αλλά ότι οι επιπτώσεις της δημιουργούν εξ αντικειμένου ένα εθνικό, στρατηγικό πρόβλημα…. Σε παλιότερο κείμενό του (Πυρκαγιές, ο ακήρυκτος πόλεμος", περιοδικό "Άμυνα και Διπλωματία" τ. Σεπτεμβρίου 1994) σχετικά με την τουρκική ανάμειξη στις πυρκαγιές των ελληνικών νησιών, ο διακεκριμένος δημοσιογράφος Μ. Ηλιάδης είχε γράψει: "Ποιες μπορεί να είναι οι παραπάνω επιδιώξεις της τουρκικής πολιτικής [...] Ανάμεσα σε αυτές που έρχονται αμέσως στο νου θα μπορούσε κανείς να αναφέρει: τη συστηματική καταστροφή του φυσικού πλούτου των νησιών που είναι πόλος έλεξεως χιλιάδων τουριστών εις βάρος (κατά τους Τούρκους) του τουρισμού της απέναντι ακτής, την απώλεια της εμπιστοσύνης των κατοίκων ως προς τη δυνατότητα του κράτους να τους προστατεύσει, τη μείωση του αισθήματος ασφαλείας του πληθυσμού του οποίου η επιβίωση καθίσταται προβληματική με αποτέλεσμα την πιθανή μείωση του πληθυσμού των νησιών, [...] την πρόκληση ζημιών στην εθνική οικονομία κ.ά." Στην προκειμένη περίπτωση, με την πυρκαγιά που κατέκαψε την κεντρική και νοτιοδυτική Χίο, προέκυψαν τα ακόλουθα αποτελέσματα:
- Σοβαρή μείωση της δασοκάλυψης στην κεντρική και νότια Χίο, ανάλογη αυτής που έχει συμβεί με τον ίδιο τρόπο (πυρκαγιά) βορειότερα. Το αποτέλεσμα είναι ότι η συνολική δασοκάλυψη του νησιού μειώθηκε σημαντικά, με δυσμενή αποτελέσματα στην απόκρυψη των αμυνόμενων δυνάμεων.
- Σοβαρό πλήγμα για την τουριστική εικόνα του νησιού, με μείωση του αισθήματος ασφαλείας και με υποβάθμιση της αισθητικής αξίας του τοπίου και μεσοπρόθεσμη απώλεια εσόδων, μέχρι αυτό να αποκατασταθεί.
- Το κυριότερο πλήγμα κατά τη γνώμη μας, είναι αυτό που επήλθε στην οικονομία της Χίου, που βρισκόταν σε φάση ανάπτυξης, ειδικά στον τομέα των ποιοτικών αγροτικών προϊόντων. Το πλήγμα αυτό δεν είναι στρατιωτικό, αλλά μπορεί να αποδειχθεί στρατηγικό, καθώς η Τουρκία έχει αρχίσει να ακολουθεί μια στρατηγική "ήπιας ισχύος" και οικονομικής διείσδυσης που ήδη αποδίδει σε άλλες περιοχές. Αν υπάρχει μία περιοχή της Ελλάδας που ακολούθησε τη σύγχρονη συνταγή των επώνυμων προϊόντων υψηλής ποιότητας, αυτή ήταν η Χίος, που επένδυσε τόσο στη μαστίχα με σύγχρονο μάρκετινγκ (αλυσίδες MastihaShop κλπ), όσο και σε άλλα προϊόντα του νησιού όπως τα ονομαστά εσπεριδοειδή του (χυμοί "Κάμπος Χίου"). Αυτές οι επενδύσεις έδωσαν δουλειά σε πολύ κόσμο στη Χίο και έφεραν οικονομική άνθηση στο νησί, συντηρώντας έναν υγιή κοινωνικό ιστό και δυσχεραίνοντας τις τουρκικές προσπάθειες οικονομικής και πολιτισμικής δορυφοροποίησης, που είναι ήδη αισθητές σε άλλες παραμεθόριες περιοχές (τόσο στη Θράκη όσο και σε άλλα νησιά). Η οικονομική ανάπτυξη με βάση τα επώνυμα αγροτικά προϊόντα μείωνε την εξάρτηση της χιώτικης οικονομίας από τον τουρισμό, που είναι "αχίλλειος πτέρνα" για όλες τις νησιωτικές οικονομίες. Το πλήγμα που δέχθηκε τώρα αυτή η "πραγματική οικονομία" είναι σοβαρό, και δημιουργεί δύο ειδών δυνατότητες για "εναγκαλισμό" του νησιού από την Τουρκία: η πρώτη αφορά την, ελλείψει άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών, αύξηση της εξάρτησης της χιώτικης οικονομίας από τον τουρισμό, και ιδιαίτερα από τις επισκέψεις Τούρκων. Η δεύτερη αφορά τις κεφαλαιακές ανάγκες που δημιουργούνται λόγω της καταστροφής και δημιουργούν δυνατότητες τουρκικής οικονομικής διείσδυσης, π.χ. με εξαγορά επιχειρήσεων (ολική ή μερική), ακινήτων κλπ. Το πρόβλημα οξύνεται λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, που δεν είναι βέβαιο αν θα μπορέσει να στηρίξει τις επιχειρήσεις της Χίου - είτε αυτό αφορά την έγκαιρη πληρωμή αποζημιώσεων σε ασφαλισμένες περιουσίες, είτε την αυξημένη δανειοδότηση των επιχειρήσεων από τράπεζες. Η κατάσταση αυτή εκ των πραγμάτων δημιουργεί ευκαιρίες για την άσκηση πολιτικής "ήπιας ισχύος" και οικονομικής διείσδυσης από τουρκικής πλευράς, σε ένα νησί που ως τώρα είχε σχετική "ανοσία" σε τέτοιες "ασθένειες"...
Θέλουμε να ελπίζουμε ότι το ελληνικό κράτος θα δει το ζήτημα σε συνολική στρατηγική οπτική και θα πράξει τα δέοντα, έστω και με τις μικρές οικονομικές του δυνατότητες. Από μια άποψη, η "μάχη της Χίου" ξεκίνησε το Σάββατο 18 Αυγούστου 2012, και θα συνεχιστεί για χρόνια. Δεν είναι μάχη στρατιωτική - είναι η μάχη για να ξαναγίνει το νησί παραγωγικό και οικονομικά ισχυρό, ώστε όσοι το "ορέγονται" να μείνουν με το δαυλί στο χέρι....»
Την Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012 άλλη μιά σχετική, ενδιαφέρουσα ανάρτηση στην ειδικευμένη ιστοσελίδα θεμάτων άμυνας και διπλωματίας http://www.defencenet.gr/defence/o/51358 με τίτλο «Χίος: …Οργανωμένος εμπρησμός - Βρέθηκαν μηχανισμοί, γνώριζαν έδαφος & δεδομένα meteo» αναφέρει μεταξύ των άλλων:
«Να σημειώσουμε ότι η Χίος για δεύτερη φορά μέσα σε δύο εβδομάδες γίνεται πεδίο δράσης των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών: Η υπόθεση της θαλαμηγού με τους Ουκρανούς που ναυάγησε στα
Πρασονήσια, μεταξύ Χίου και Οινουσσών, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, για την ακρίβεια επάνω σε ελληνικό έδαφος και κάλεσε την ...τουρκική ακτοφυλακή από το τηλέφωνο του σκάφους η οποία έκανε κανονική επιχείρηση έρευνας και διάσωσης εντός ΕΧΥ και επί ελληνικού εδάφους, διακριβώθηκε ότι ήταν κλασική περίπτωση προβοκάτσιας.
Ερευνώντας το παρελθόν των Ουκρανών, διακριβώθηκαν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα σε ότι αφορά τις σχέσεις τους με την Τουρκία.
Χαρακτηριστικό είναι ότι η θαλαμηγός πριν ... "προσαράξει" στα Πρασονήσια, είχε αποπλεύσει από την Κωνσταντινούπολη. Δηλαδή ήταν μια στημένη υπόθεση
η οποία θα μπορούσε να εξελιχθεί σε επεισόδιο με άγνωστες συνέπειες, αν
δεν υπήρχαν αυστηρές εντολές από τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας "να μην απαντώνται οι τουρκικές προκλήσεις όσο ακραίες και αν είναι".
Οι πυρκαγιές της Χίου είναι αναμφίβολα έργο εμπρηστών: Βρέθηκαν μπουκάλια με εύφλεκτα υλικά καθώς και αλουμινόχαρτο με εμπρηστικό μηχανισμό μέσα στα δάση. Για τον μύθο των "οικοπεδοφάγων" που κυριάρχησε στην μεταπολιτευτική ζωή της χώρας, ούτε λόγος: Ποιος να "επενδύσει" οικόπεδα μέσα σε μια κατακαμένη περιοχή στο βουνό μακριά από την θάλασσα;
Σαφώς και υπήρχαν ισχυροί άνεμοι, αλλά αυτό σημαίνει ότι κάποιος είχε ακριβή μετεωρολογικά δεδομένα όταν προκλήθηκαν οι πρώτες εστίες σε εξαιρετικά δύσβατες περιοχές.
Ήξεραν ότι τα CL-215 και CL-415 δεν θα μπορούσαν να δράσουν τις πρώτες κρίσιμες ώρες.
Ποιος μπορεί να έχει τόσο ακριβή μετεωρολογικά δεδομένα και να τοποθετεί εμπρηστικούς μηχανισμούς την στιγμή που ξεκινούν οι άνεμοι;
Οικοπεδοφάγοι ή ξένοι πράκτορες που έχουν ακριβή γνώση των μετεωρολογικών δεδομένων και της διαμόρφωσης του εδάφους της περιοχής;
Και που εκδηλώθηκε η φωτιά; Στα πυκνά δάση της κεντρικής-νότιας Χίου που εδρεύει η κύρια δύναμη του ελληνικού Στρατού, δίπλα από τις πιθανές ακτές απόβασης.
Αποψιλώθηκαν τα δάση, χάθηκε το φυσικό καμουφλάζ, εκτεθειμένο το πυροβολικό που θα επιχειρήσει να βάλλει κατά των συγκεντρώσεων της μικρασιατικής ακτής ή κατά των δυνάμεων απόβασης, εύκολος στόχος για την Αεροπορία και το πυροβολικό του εχθρού.
Ανώτερος αξιωματικός των ΕΔ σημείωνε στο defencenet.gr σχετικά με το θέμα:
"Για όποιον έχει μελετήσει το τουρκικό σχέδιο SUGA για κατάληψη των Οινουσσών ή άλλων μικρών νησιών στην περιοχή θα διαπιστώσουμε ότι ημεγάλη αγωνία τους είναι να γλυτώσουν τις βολές πυροβολικού τα αποβατικά τους είτε στα λιμάνια είτε κατά την διάρκεια του πλου τους προς τα
νησιά. Πρακτικά τώρα έχει "αποκαλυφθεί" το 75% των τοποθεσιών μας στηνΧίο"...»
Κλείνοντας αυτή τη μικρή συγκέντρωση «δημόσιων στοιχείων» για την πρόσφατη καταστρεπτική πυρκαγιά της Χίου, θα πρέπει να προσθέσω κάποια επίσης ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία, όπως δημοσιεύονται στο ιστολόγιο http://andrianos-firedepartment.blogspot.gr/:
Στη Χίο μεταξύ 2000 και 2011 εκδηλώθηκαν 672 πυρκαγιές από τις οποίες κάηκε συνολική έκταση 53.770,2 στρεμμάτων.
Το 2000, κάηκε η μεγαλύτερη έκταση 28.075,9 στρέμματα, το 2007, κάηκε έκταση 10.989,1 στρέμματα και το 2011, κάηκε έκταση 8.092,9 στρέμματα.
Τέλος οι περισσότερες πυρκαγιές στο νησί εκδηλώθηκαν το έτος 2007, με 89 πυρκαγιές και το έτος 2008, με 76 πυρκαγιές..
Όλα τα αναφερόμενα στο παραπάνω κείμενο, σαφώς και δεν μπορούν να οδηγήσουν σε ασφαλές συμπέρασμα και ούτε να αποδείξουν ή να αναδείξουν αιτίες ή υπαίτιους.
Αποτελούν αποτύπωση απόψεων και στοιχείων, για μια καταστροφή ασύμμετρου μεγέθους, συνεισφέροντας σε μια νέα οπτική που ερευνά το έγκλημα του εμπρησμού, μέσα από μια εξίσου ασύμμετρη στοχευμένη οπτική, πέρα από την απλή αμέλεια και την συνήθη πρόθεση της χαμηλής εγκληματικότητας.
πηγη bloko.gr