Ο σκύλος, όταν μολυνθεί από λύσσα, αλλάζει
συμπεριφορά, αποφεύγει τους ανθρώπους, κρύβεται σε σκοτεινά μέρη, γαβγίζει χωρίς λόγο, ερεθίζεται εύκολα από το φως και το θόρυβο, δεν
τρώει και δαγκώνει αντικείμενα, όπως ξύλα, πέτρες, μέταλλα και άλλα. Δεν
μπορεί να σταθεί εύκολα στα πόδια του και η ουρά του συνήθως είναι
κρεμασμένη ανάμεσα στα σκέλη του.
Τα λυσσασμένα
σκυλιά
επιτίθενται συχνά και χωρίς λόγο και δαγκώνουν ανθρώπους και άλλα ζώα,
ακόμη και το ίδιο τους το αφεντικό. Επίσης, είναι πιθανόν να χαθούν και
να περιφέρονται σε μικρή απόσταση γύρω από το σπίτι τους, χωρίς να
μπορούν να γυρίσουν σ' αυτό.
Άλλες φορές, τα μάτια τους είναι κόκκινα και από το στόμα τους τρέχουν σάλια, ενώ η όψη τους είναι πολύ άγρια.
Προφύλαξη: Συνιστάται ο προληπτικός αντιλυσσικός εμβολιασμός όλων των
σκύλων, ιδιαίτερα αυτών που περιφέρονται ελεύθερα, όπως οι κυνηγετικοί
και οι ποιμενικοί, ενώ επιβάλλεται ο εμβολιασμός στις παραμεθόριες
περιοχές και ιδίως σ' αυτές που συνορεύουν με την Τουρκία.
Άλλες φορές, τα μάτια τους είναι κόκκινα και από το στόμα τους τρέχουν σάλια, ενώ η όψη τους είναι πολύ άγρια.
Προφύλαξη: Συνιστάται ο προληπτικός αντιλυσσικός εμβολιασμός όλων των σκύλων, ιδιαίτερα αυτών που περιφέρονται ελεύθερα, όπως οι κυνηγετικοί και οι ποιμενικοί, ενώ επιβάλλεται ο εμβολιασμός στις παραμεθόριες περιοχές και ιδίως σ' αυτές που συνορεύουν με την Τουρκία.