Ένα από τα
μεγαλύτερα ζητήματα που απασχολεί το συνδικαλιστικό μας κίνημα, μετά τη δοθείσα
παράταση των τεσσάρων μηνών αντί για την άμεση κατάργηση του, όπως είχαν
υποσχεθεί προεκλογικά οι «κυβερνώντες», είναι το
περιβόητο
άρθρο 220 του Ν.4281/2014, σύμφωνα με το οποίο οι τομείς του Τ.Ε.Α.Π.Α.Σ.Α,
Τ.Ε.Α.Ε.Χ. και Τ.Ε.Α.Υ.Α.Π, που αποδίδουν επικουρικές συντάξεις στους
μερισματούχους – συνταξιούχους, θα πρέπει είτε να ενταχθούν στο Ε.Τ.Ε.Α.
(Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης), είτε να υπάρξει η μέριμνα έτσι ώστε
αυτοί οι τομείς να μετατραπούν σε επαγγελματικό Ταμείο υποχρεωτικής Ασφάλισης.
Από τις μέχρι τώρα κινήσεις της κυβέρνησης, παρατηρούμε ότι διαφαίνονται τρεις τάσεις:
Α) Κατάργηση της ρήτρας Μηδενικού Ελλείμματος.
Β) Ενοποίηση όλων των επικουρικών Ταμείων.
Γ) Καμία κρούση για τη ρήτρα αξιόμαχου
Με δεδομένες αυτές τις τρεις παραμέτρους θα πρέπει εμείς από την πλευρά μας να επιλέξουμε.
Διαλέγοντας την ένταξη μας στο Ε.Τ.Ε.Α. θα αποτελούμε ένα τμήμα ενός αχανούς συνόλου, αποτελούμενου κατά κύριο λόγο από εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, με διαφορετικές προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και διαφορετικά αποθεματικά.
Στην περίπτωση της ένταξης των ταμείων μας στο Ε.Τ.Ε.Α, θα πρέπει να μας απασχολούν τα ακόλουθα ερωτήματα:
Θα υπάρχουν Ενιαίες Εισφορές και Ενιαίες αποδόσεις;
Με δεδομένο ότι στο συγκεκριμένο ταμείο θα ενταχθούν και τα λεγόμενα «Ευγενή Ταμεία», καθώς επίσης και τα επικουρικά ταμεία των ΔΕΚΟ, για τα οποία θεωρητικά οι κρατήσεις για επικουρική ασφάλιση ήταν πολύ «υψηλές» (παρά το γεγονός ότι τα ¾ αποδίδονταν από τις ΔΕΚΟ, των οποίων το έλλειμμα χρεωνόταν στον Ελληνικό λαό), μία ενιαία εφεξής κράτηση και απόδοση θα ήταν για εμάς ευνοϊκή.
Τελικά το Ταμείο θα λειτουργεί με μία Κεντρική Διοίκηση και διαφορετικούς όρους απόδοσης επικουρικής σύνταξης για κάθε ταμείο;
Το Ταμείο τελικά θα επιλέξει το σύστημα του προσωπικού ατομικού λογαριασμού του κάθε ασφαλισμένου, που ακούει στο όνομα «κεφαλαιοποιητικό σύστημα»; ή θα ακολουθήσει τη μέχρι τώρα τακτική του «κοινού ταμείου» που ακούει στο όνομα «διανεμητικό» σύστημα ;
Αν επιλέξει το διανεμητικό σύστημα, θα πρέπει να διασφαλιστούν οι προϋποθέσεις της ισχύουσας τριμερούς χρηματοδότησης (εισφορές εργαζομένων, κοινωνικοί πόροι καθώς και κρατικές ή εργοδοτικές εισφορές), με παράλληλη λήψη μέτρων για εξορθολογισμό των αναλογιστικών ελλειμμάτων.
Αν επιλεγεί το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, τότε θα πρέπει να είναι γνωστές εκ των προτέρων οι προϋποθέσεις και οι όροι που θα διασφαλίζουν την προοπτική της συνεχούς απόδοσης μερισμάτων στους ήδη υπάρχοντες μερισματούχους, με δεδομένο ότι είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να δημιουργηθούν αναδρομικά από τους ήδη υπάρχοντες μερισματούχους, ατομικοί λογαριασμοί, ακόμη και με νοητό κεφάλαιο που να διασφαλίζει τη συνέχιση παροχής μερίσματος σ’ αυτούς.
Με δεδομένη τη νέα δοθείσα παράταση από την κυβέρνηση, στις αντιπροσωπευτικότερες οργανώσεις μας, προκειμένου ν’ αποφασίσουν την ένταξη των Ταμείων Επικουρικής Ασφάλισης και Πρόνοιας στο Ενιαίο Ταμείο ή τη δημιουργία του Επαγγελματικού Ταμείου αντίστοιχα, και λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις Αναλογιστικές Μελέτες που εκπονήθηκαν με ευθύνη της Π.ΟΑ.Σ.Υ. για το σκοπό αυτό, γεννώνται τα ακόλουθα ερωτηματικά:
Έχουμε τη δυνατότητα και την Τεχνογνωσία να λειτουργήσουμε με δική μας ευθύνη παρόμοιο επαγγελματικό Ταμείο;
Έχουμε τη δυνατότητα να στηρίξουμε πολιτικά και συνδικαλιστικά την αύξηση των εισφορών κατά 114% ή τη μείωση των ήδη μικρών αποδόσεων κατά 42% , όπως έδειξαν οι αναλογιστικές μελέτες, προκειμένου να είναι βιώσιμο το υπό ίδρυση επαγγελματικό ταμείο;
Είμαστε έτοιμοι να αποποιηθούμε τους ήδη θεσμοθετημένους κοινωνικούς πόρους υπέρ των ταμείων, οι οποίοι στην ουσία είναι μία δίκαιη αμοιβή για την υπερεργασία μας, και αποτελούν μία σημαντική οικονομική ενίσχυση για τα ταμεία, με δεδομένο ότι δε θα αποδοθούν σ’ ένα ιδιωτικό επαγγελματικό Ταμείο;
Είμαστε έτοιμοι ν’ αντιμετωπίσουμε μ’ ένα επαγγελματικό Ταμείο, τους οποιουσδήποτε κλυδωνισμούς του χρηματοπιστωτικού συστήματος, στο οποίο θα έχουμε εμπιστευθεί τα κεφάλαια του Ταμείου χωρίς καμία Κρατική εγγύηση;
Συμπερασματικά, πριν πάρουμε οποιαδήποτε απόφαση θα πρέπει να απαντήσουμε σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα, και κυρίως να εμπιστευθούμε τη «Λαϊκή Σοφία», που μας προτρέπει ότι στην περίπτωση που θα αναγκαστούμε να ταξιδέψουμε σε μία φουρτουνιασμένη θάλασσα, είναι ασφαλέστερο να επιλέξουμε για το κομμάτι της επικουρικής ασφάλισης το «μεγάλο κοινό καράβι», μαζί με όλους τους άλλους, παρά την «ιδιωτική βάρκα» μόνοι μας.
ΓΚΙΟΥΖΕΛΗ Ελένη
Αν. Γραμματέας Γυναικών Π.Ο.Α.Σ.Υ
Αντιπρόσωπος Ε.Α.Υ.Ν Καβάλας
Μέλος Δ.Σ. Ε.Α.Υ.Ν. Καβάλας
Από τις μέχρι τώρα κινήσεις της κυβέρνησης, παρατηρούμε ότι διαφαίνονται τρεις τάσεις:
Α) Κατάργηση της ρήτρας Μηδενικού Ελλείμματος.
Β) Ενοποίηση όλων των επικουρικών Ταμείων.
Γ) Καμία κρούση για τη ρήτρα αξιόμαχου
Με δεδομένες αυτές τις τρεις παραμέτρους θα πρέπει εμείς από την πλευρά μας να επιλέξουμε.
Διαλέγοντας την ένταξη μας στο Ε.Τ.Ε.Α. θα αποτελούμε ένα τμήμα ενός αχανούς συνόλου, αποτελούμενου κατά κύριο λόγο από εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, με διαφορετικές προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και διαφορετικά αποθεματικά.
Στην περίπτωση της ένταξης των ταμείων μας στο Ε.Τ.Ε.Α, θα πρέπει να μας απασχολούν τα ακόλουθα ερωτήματα:
Θα υπάρχουν Ενιαίες Εισφορές και Ενιαίες αποδόσεις;
Με δεδομένο ότι στο συγκεκριμένο ταμείο θα ενταχθούν και τα λεγόμενα «Ευγενή Ταμεία», καθώς επίσης και τα επικουρικά ταμεία των ΔΕΚΟ, για τα οποία θεωρητικά οι κρατήσεις για επικουρική ασφάλιση ήταν πολύ «υψηλές» (παρά το γεγονός ότι τα ¾ αποδίδονταν από τις ΔΕΚΟ, των οποίων το έλλειμμα χρεωνόταν στον Ελληνικό λαό), μία ενιαία εφεξής κράτηση και απόδοση θα ήταν για εμάς ευνοϊκή.
Τελικά το Ταμείο θα λειτουργεί με μία Κεντρική Διοίκηση και διαφορετικούς όρους απόδοσης επικουρικής σύνταξης για κάθε ταμείο;
Το Ταμείο τελικά θα επιλέξει το σύστημα του προσωπικού ατομικού λογαριασμού του κάθε ασφαλισμένου, που ακούει στο όνομα «κεφαλαιοποιητικό σύστημα»; ή θα ακολουθήσει τη μέχρι τώρα τακτική του «κοινού ταμείου» που ακούει στο όνομα «διανεμητικό» σύστημα ;
Αν επιλέξει το διανεμητικό σύστημα, θα πρέπει να διασφαλιστούν οι προϋποθέσεις της ισχύουσας τριμερούς χρηματοδότησης (εισφορές εργαζομένων, κοινωνικοί πόροι καθώς και κρατικές ή εργοδοτικές εισφορές), με παράλληλη λήψη μέτρων για εξορθολογισμό των αναλογιστικών ελλειμμάτων.
Αν επιλεγεί το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, τότε θα πρέπει να είναι γνωστές εκ των προτέρων οι προϋποθέσεις και οι όροι που θα διασφαλίζουν την προοπτική της συνεχούς απόδοσης μερισμάτων στους ήδη υπάρχοντες μερισματούχους, με δεδομένο ότι είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να δημιουργηθούν αναδρομικά από τους ήδη υπάρχοντες μερισματούχους, ατομικοί λογαριασμοί, ακόμη και με νοητό κεφάλαιο που να διασφαλίζει τη συνέχιση παροχής μερίσματος σ’ αυτούς.
Με δεδομένη τη νέα δοθείσα παράταση από την κυβέρνηση, στις αντιπροσωπευτικότερες οργανώσεις μας, προκειμένου ν’ αποφασίσουν την ένταξη των Ταμείων Επικουρικής Ασφάλισης και Πρόνοιας στο Ενιαίο Ταμείο ή τη δημιουργία του Επαγγελματικού Ταμείου αντίστοιχα, και λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις Αναλογιστικές Μελέτες που εκπονήθηκαν με ευθύνη της Π.ΟΑ.Σ.Υ. για το σκοπό αυτό, γεννώνται τα ακόλουθα ερωτηματικά:
Έχουμε τη δυνατότητα και την Τεχνογνωσία να λειτουργήσουμε με δική μας ευθύνη παρόμοιο επαγγελματικό Ταμείο;
Έχουμε τη δυνατότητα να στηρίξουμε πολιτικά και συνδικαλιστικά την αύξηση των εισφορών κατά 114% ή τη μείωση των ήδη μικρών αποδόσεων κατά 42% , όπως έδειξαν οι αναλογιστικές μελέτες, προκειμένου να είναι βιώσιμο το υπό ίδρυση επαγγελματικό ταμείο;
Είμαστε έτοιμοι να αποποιηθούμε τους ήδη θεσμοθετημένους κοινωνικούς πόρους υπέρ των ταμείων, οι οποίοι στην ουσία είναι μία δίκαιη αμοιβή για την υπερεργασία μας, και αποτελούν μία σημαντική οικονομική ενίσχυση για τα ταμεία, με δεδομένο ότι δε θα αποδοθούν σ’ ένα ιδιωτικό επαγγελματικό Ταμείο;
Είμαστε έτοιμοι ν’ αντιμετωπίσουμε μ’ ένα επαγγελματικό Ταμείο, τους οποιουσδήποτε κλυδωνισμούς του χρηματοπιστωτικού συστήματος, στο οποίο θα έχουμε εμπιστευθεί τα κεφάλαια του Ταμείου χωρίς καμία Κρατική εγγύηση;
Συμπερασματικά, πριν πάρουμε οποιαδήποτε απόφαση θα πρέπει να απαντήσουμε σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα, και κυρίως να εμπιστευθούμε τη «Λαϊκή Σοφία», που μας προτρέπει ότι στην περίπτωση που θα αναγκαστούμε να ταξιδέψουμε σε μία φουρτουνιασμένη θάλασσα, είναι ασφαλέστερο να επιλέξουμε για το κομμάτι της επικουρικής ασφάλισης το «μεγάλο κοινό καράβι», μαζί με όλους τους άλλους, παρά την «ιδιωτική βάρκα» μόνοι μας.
ΓΚΙΟΥΖΕΛΗ Ελένη
Αν. Γραμματέας Γυναικών Π.Ο.Α.Σ.Υ
Αντιπρόσωπος Ε.Α.Υ.Ν Καβάλας
Μέλος Δ.Σ. Ε.Α.Υ.Ν. Καβάλας
askapoasy.blogspot.gr