Ως υπουργός Άμυνας, παρά την απόφαση του ΣτΕ, δεν αποκατέστησε τους μισθούς των στρατιωτικών
Οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου και τα αποτελέσματα τους έφεραν για πρώτη φορά στην κυβέρνηση το παράδοξο και… παράταιρο, τουλάχιστον προεκλογικώς, σχήμα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. και την ανάθεση του χαρτοφυλακίου του κρίσιμου και περίβλεπτου υπουργείου Εθνικής Αμύνης στον πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνο Καμμένο.
Η τοποθέτηση αυτή για τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία κυρίως, αλλά και αποστράτους, προκάλεσε τουλάχιστον μια «κατ’ αρχάς» αποδοχή και ένα θετικό κλίμα, καθώς ο συγκεκριμένος πολιτικός αρχηγός για πολλά χρόνια είχε «επενδύσει» πολιτικά τόσο στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων όσο και στο αντίστοιχο των Σωμάτων Ασφαλείας. Επτά μήνες αργότερα, όταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας παραιτήθηκε και ανέλαβε η υπηρεσιακή κυβέρνηση της κ. Θάνου για να διεξαγάγει τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου, η τελετή παραδόσεως-παραλαβής καθηκόντων στο ΥΠΕΘΑ από τον κ. Καμμένο στον διάδοχο του, επίτιμο αρχηγό ΓΕΕΘΑ, πτέραρχο (I) Ιωάννη Γιάγκο, άφησε στους στρατιωτικούς μια πικρή γεύση. Ο λόγος, η απόσταση μεταξύ όσων προεκλογικώς είχαν ακούσει και ανέμεναν και εκείνων που τελικώς, μετά από ένα επτάμηνο, ένιωσαν στο «πετσί» τους.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ. Γιατί ο αποχωρήσας υπουργός, αν και είχε στα χέρια του ένα μεγάλο ατού, τη γνωστή απόφαση του ΣτΕ, που δικαίωνε τους στρατιωτικούς και αποκαθιστούσε -έως έναν βαθμό- τις τρομακτικές μισθολογικές περικοπές που είχαν υποστεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις στα πρώτα δύο Μνημόνια, και ενώ είχε δεσμευτεί 48 ώρες προ των εκλογών, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, για την πλήρη αποκατάσταση των αποδοχών τους με βάση όσα προέβλεπε η προαναφερθείσα απόφαση, εντούτοις -τελικώς- μετά από ένα επτάμηνο δεν κατάφερε κάτι τέτοιο;
Τυπικώς, θα υποστηρίξει ότι αυτός βρήκε τα χρήματα και προχώρησε το θέμα, υπογράφοντας τις σχετικές αποφάσεις, προς τον συνάδελφό του, υπουργό Οικονομικών, για υλοποίηση, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Για τους στρατιωτικούς, το θέμα είναι απλό: Ενώ υπήρχε η δικαστική απόφαση και μάλιστα στο ανώτατο δυνατό επίπεδο, του Συμβουλίου της Επικρατείας, αυτή δεν υλοποιήθηκε. Και δεν υλοποιήθηκε από την κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. Αυτό γράφει η Ιστορία, παρά τις πιθανόν αγαθές επιμέρους προθέσεις των κυβερνητικών συνεταίρων.
Το επτάμηνο της υπουργίας του κ. Καμμένου στο ΥΠΕΘΑ ελέχθησαν πάρα πολλά, αλλά επί της ουσίας ελάχιστα προχώρησαν. Για την ακρίβεια, το εξής ένα: Τα οδοιπορικά που δόθηκαν στους στρατιωτικούς. Πέραν τούτου, εξαγγελίες και αγαθές προθέσεις, οι οποίες και αναφέρθηκαν κατά την ομιλία του αποχωρήσαντος ΥΕΘΑ κατά την τελετή παραδόσεως-παραλαβής. Κάποια μέτρα και προτάσεις δρομολογήθηκαν. Όμως μέχρι τώρα δεν τελεσφόρησαν, παραμένοντας ουσιαστικά «καλές προθέσεις». Και είναι σίγουρο ότι ο πρώην πλέον ΥΕΘΑ θα επικαλεστεί τη δυσμενή οικονομική συγκυρία και τις διαπραγματεύσεις που πραγματοποιούσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Μπορεί να είναι και έτσι. Ωστόσο, τον επαγγελματία οπλίτη, που φυλάει σκοπιά στα σύνορα ή σε μια νησίδα του Ανατολικού Αιγαίου ή των Δωδεκανήσων ή είναι τεχνικός στα readiness κάποιου προκεχωρημένου αεροδρομίου της Πολεμικής Αεροπορίας στο Αιγαίο ή θαλασσοπνίγεται σε μία φρεγάτα ή σε ένα υποβρύχιο του Στόλου μας και βλέπει τον μισθό του (ή ό,τι έχει απομείνει από αυτόν) συνεχώς να εξανεμίζεται, είτε άμεσα είτε έμμεσα, με τις ανατιμήσεις σε βασικά προϊόντα, λίγο τον ενδιαφέρουν πλέον οι αγαθές προθέσεις. Αυτός περιμένει απτά αποτελέσματα. Όπως άλλωστε όλοι οι άλλοι Έλληνες, συμπεριλαμβανομένων του πρωθυπουργού και του πολιτικού του προϊσταμένου. Και δικαίως, βεβαία. Αλλά οι απαιτήσεις αυτές είναι αμοιβαίες. Όπως και οι υποχρεώσεις αλλήλων.
ΑΠΕΙΛΗ. Ακόμα και στο θέμα των περικοπών για το ΥΠΕΘΑ, που τελικώς συμπεριλήφθησαν στο τρίτο και χειρότερο, αλλά για πρώτη φορά «αριστερό», Μνημόνιο, εκτιμούμε ότι ο πρώην ΥΕΘΑ θα μπορούσε να είχε πετύχει πολύ περισσότερα, με το κύρος του ως κυβερνητικού εταίρου, αλλά και με το «χαρτί» της πιο σοβαρής απειλής που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η Ευρώπη, με τη μορφή της «ασύμμετρης», αυτής της εισόδου χιλιάδων λαθρομεταναστών σε ημερήσια βάση. Εκεί θα μπορούσε να υποδειχθεί «μετ’ επιτάσεως», τόσο προς τον πρωθυπουργό όσο και προς τους εταίρους από την κυβέρνηση, ότι, ειδικώς αυτήν την εποχή, που τα ελληνικά σύνορα, τα οποία είναι και ευρωπαϊκά, δέχονται εισβολή λαθρομεταναστών και προσφύγων, οι Ε.Δ. δεν πρέπει να υποστούν καμία νέα περικοπή, γιατί κάτι τέτοιο θα έχει επιπτώσεις σε όλη την Ευρώπη.
Δεν προχώρησε το «συμμάζεμα»
Η πολυδιαφημισμένη αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων, που σε διάφορες μορφές εφαρμόζεται εδώ και χρόνια και ουδέποτε έχει ολοκληρωθεί, σχετίζεται εμμέσως πλην σαφώς και με τα οικονομικά τους. Ένα συμμάζεμα» των μονάδων, των στρατοπέδων κ.λπ. έχει ασφαλώς σοβαρές επιπτώσεις στον προϋπολογισμό του ΥΠΕΘΑ. Αυτό υπό νορμάλ συνθήκες και αν βεβαίως οι διάφοροι «τοπικοί άρχοντες» (θρησκευτικοί, πολιτικοί, δημοτικοί κ.λπ) το επιτρέπουν. Ο αρμόδιος υφυπουργός Εθνικής Αμύνης, αντιστράτηγος ε α. και άριστος γνωστής του θέματος, Νίκος Τόσκας, επεξεργαζόταν την προαναφερθείσα αναδιοργάνωση επί επτά μήνες. Θεωρητικώς, υπήρχε έτοιμο σχέδιο. Στην πράξη και επί της ουσίας, δεν προχώρησε το παραμικρό. Με την εξαίρεση βεβαίως των δυο Σμηναρχιών Μάχης στην Πολεμική Αεροπορία. του Ηρακλείου (126 ΣΜ) και του Ακτίου (130 )ΣΜ), που μετέπεσαν σε «αεροπορικά αποσπάσματα», διατηρουμένων όμως του προσωπικού, των εγκαταστάσεων και των βάσεων. Τελικώς, αφού δεν κατάφερε να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς την αναδιοργάνωση των Ε.Δ ο κ. Τόσκας, δεν μπορούμε να φανταστούμε ποιος άλλος θα μπορέσει να το πετύχει αυτό.
Εφημερίδα “ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 5-9-2015
espekm.gr