Πανελλαδική συγκίνηση για τον blogger που σάρκασε τον θάνατο

Πανελλαδική συγκίνηση προκάλεσε ο θάνατος του πατρινού blogger Γιώργου Κανταρτζόπουλου, που κηδεύτηκε χθες το απόγευμα στο νεκροταφείο του Αγίου Κωνσταντίνου, στα Ροΐτικα. Ο άτυχος νέος πέθανε την επομένη της ονομαστικής του εορτής, έπειτα από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο. Ενας άνθρωπος της διπλανής πόρτας, που βίωνε το πρόβλημα της ανεργίας όπως εκατομμύρια συμπολίτες από τις αρχές του 2012. Και θέλησε την εμπειρία του από τη μάχη με τον καρκίνο να την μοιραστεί δημόσια, μέσω του blog που είχε δημιουργήσει (www.georgekant.com) και της ειδικής στήλης c-answer.

H SAE Αthens, από όπου είχε αποφοιτήσει και είναι ο μεγαλύτερος εκπαιδευτικός φορέας στον τομέα των Creative Media, είχε διοργανώσει ειδική εκδήλωση στα μέσα Φεβρουαρίου για την ενίσχυση της οικογενειάς του, ενώ στο πλαίσιο του 1oυ Live for Life, την Πέμπτη 18 Απριλίου, είχε διοργανωθεί συναυλία με τη συμμετοχή 23 συγκροτημάτων. Επιπλέον, στην Πάτρα είχε οργανωθεί ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ των ομάδων Αυτόνομη ΠΟ-Βασιλικό, στο γήπεδο του Καστριτσίου και τα έσοδα είχαν δοθεί για τη θεραπεία του. Τα χρήματα που απαιτούνταν για τη νοσηλεία του δεν μπορούσε η οικογένειά του να τα πληρώσει και δεν καλύπτονταν από δημόσιο νοσοκομείο.

Η πρώτη του ανάρτηση για τη διάγνωση του καρκίνου (έπασχε από σπάνια περίπτωση λεμφώματος non Hodgkin) ήταν συγκλονιστική:

«Ολα άρχισαν τον Απρίλιο. Μετά από μερικές από τις ωραιότερες μέρες που είχα τα τελευταία χρόνια, ήρθε η ώρα για την αντίδραση του σύμπαντος στις όμορφες μέρες ενός ασήμαντου κόκκου.

Αρχισα να έχω αίσθηση βάρους στο κεφάλι. Σαν να προσπαθείς να σηκώσεις ένα βαρύ έπιπλο και από την υπερπροσπάθεια κοκκινίζεις και χάνεις την ανάσα σου. Δεν έδωσα σημασία αλλά η αύξησή του πόνου τις επόμενες μέρες ήταν εκπληκτική. Το πάθαινα ακόμα και σε άσχετες φάσεις, εκεί που έπινα καφέ. Πιο εκπληκτικό, βέβαια, ήταν το γεγονός ότι έκανα μετακόμιση για έναν φίλο μου μέσα σε όλα αυτά και κάθε κούτα που σήκωνα νόμιζε ότι θα γίνω ένας κόκκινος Hulk ή κάτι τέτοιο, καθώς γινόμουν πιο κόκκινος και από αριστερή ντομάτα σε κήπο αριστερού αγρότη. Πιο κόκκινος και από πισινό πιθήκου που τον έχει ήδη τιμωρήσει στριμμένη κυνηγός με βέργα.

Εφόσον επέζησα τη μετακόμιση πήρα σβάρνα τα νοσοκομεία.

Πήγα όντως σε έναν γιατρό στην Νέα Σμύρνη, ο οποίος πραγματικά ασχολήθηκε. Μου έκανε καρδιογράφημα, στο οποίο έγραψα 110 παλμούς, οπότε μου έγραψε υπέρηχο καρδιάς, τον οποίο και έκανα άμεσα την επόμενη μέρα. Ο υπέρηχος έδειξε ότι είχα υγρό στο περικάρδιο μεσαίας ποσότητας το οποίο ήθελε αντιμετώπιση».