ΑΝΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΔΑΣΙΚΩΝ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ
Με αφορμή τις καταστροφικές και θανατηφόρες δασικές πυρκαγιές σε Πορτογαλία και πρόσφατα στην Ισπανία, μήπως πρέπει επιτέλους το Πυροσβεστικό Σώμα σε συνεργασία με την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, να ασχοληθούν σοβαρότερα με το θέμα της ευαισθητοποίησης της κοινωνίας στην προστασία των δασών;
Αναρωτιόμαστε και προσπαθούμε ειλικρινά να βρούμε έναν (!) σοβαρό λόγο που αποτρέπει τις παραπάνω υπηρεσίες από το να εμπλακούν με περισσότερο ζήλο, φαντασία και δημιουργικότητα στο να κάνουν κτήμα της κοινής γνώμης την πεποίθηση ότι η προστασία του πολύτιμου δασικού περιβάλλοντος δεν είναι απλά μια υποχρέωση κάποιων εθελοντών δασοπροστασίας αλλά μια συνολική παρακαταθήκη των τωρινών γενεών προς τις επόμενες.
Και το γράφουμε αυτό, γιατί στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, της παγκόσμιας επιρροής του youtube.com, οι δυο υπηρεσίες επιμένουν σε παλιάς κοπής «άοσμα και άχρωμα» σποτάκια δεκαετιών και ανούσιες οδηγίες στις ιστοσελίδες τους, με μηδενική διείσδυση στην μοντέρνα κοινωνική πραγματικότητα των αστικών κέντρων και της υπαίθρου. Σαν να μην άλλαξε τίποτα τα τελευταία 20 χρόνια στον πλανήτη και στην χώρα μας.
Οι υπεύθυνοι πρέπει να καταλάβουν ότι αντί να βγάζουν αποκλειστικά μονότονα δελτία τύπου επικινδυνότητας την περίοδο των υψηλών θερμοκρασιών και ισχυρών ανέμων, θα μπορούσαν σε συνεργασία με δημόσια και επώνυμα πρόσωπα του αθλητικού και καλλιτεχνικού στερεώματος να δημιουργήσουν σποτάκια και μικρής διάρκειας ντοκυμαντέρ που να έχουν ως στόχο το θετικό σοκάρισμα της κοινής γνώμης για τα τραγικά οικολογικά, περιβαλλοντικά, οικονομικά αποτελέσματα των πυρκαγιών σε μεσο-μακροπρόθεσμο επίπεδο. Ουσιαστικά, χρειαζόμαστε μια εμπνευσμένη πολιτική δημοσίων σχέσεων της Πυροσβεστικής που να επαναφέρει τον αδιάφορο και τραγικά ανεύθυνο ΙΔΙΩΤΗ στο επίπεδο του ενσυνείδητου ΠΟΛΙΤΗ που θα γνωρίζει ότι μια στιγμή αβλεψίας είναι ικανή να κρίνει για πάντα το μέλλον των παιδιών του και του ευρύτερου κοινωνικού και οικονομικού περιβάλλοντος του. Και θα το γνωρίζει “βαλλόμενος” και σοκαριζόμενος καθημερινά, από εικόνες και video που θα παραπέμπουν σε πεδίο μάχης.
Γιατί τέτοιο και μόνο τέτοιο αποτελεί μια δασική πυρκαγιά. Με τα τεράστια θερμικά φορτία, τις δεκάδες εκλυόμενες τοξίνες και τα νεκρά υπολείμματα του φυτικού, ζωικού και ανθρώπινου περιβάλλοντος …
Άραγε είναι τόσο δύσκολο, να υλοποιηθεί μια τέτοια προσπάθεια;
Θα συναντούσαν οι αρμόδιοι την αδιαφορία επώνυμων προσώπων της καλλιτεχνικής και αθλητικής κοινότητας της χώρα μας και της Ομογένειας στο εξωτερικό;
Θα αρνούνταν να βοηθήσουν οι δεκάδες διάσημοι που κάθε καλοκαίρι απολαμβάνουν γοητευμένοι τις ανεπανάληπτες ομορφιές των ελληνικών οικοσυστημάτων;
Η μήπως το γεγονός ότι επιμένουν στις αδιάφορες επικοινωνιακά πρακτικές στις ιστοσελίδες των υπηρεσιών τους, είναι ένα ακόμα σημάδι της γενικότερης νωθρότητας των δημόσιων υπηρεσιών και της ανικανότητας τους να “οσφρηστούν” το κοινωνικά προφανές, την κυριαρχία της εικόνας και του διαδικτύου στις ζωές μας;
Θα είμαστε βέβαια άδικοι, αν απλά απομονώσουμε την κριτική μας στις δυο υπηρεσίες. Το πρόβλημα είναι σαφέστατα ευρύτερο και ένα από τα κυρίαρχα δομικά στοιχεία της κρατικής παθογένειας. Το πολιτικό σύστημα διαχρονικά, έχει μια έντονη αντιπάθεια, στο να αφουγκραστεί τις ανάγκες τις κοινωνίας, πέρα από το ρουσφετολογικό-ψηφοθηρικό επίπεδο. Δεν έχει καμία διάθεση να αλληλεπιδράσει οσμωτικά με ότι θετικό κυοφορείται στην κοινωνία, γιατί έχει μάθει να κρύβει τα προβλήματα κάτω από το χαλί και στην συνέχεια, όταν αυτά προκαλούν τις γνωστές συμφορές, να ανακοινώνει υποκριτικά και ξεδιάντροπα, ότι θα λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να μην επαναληφθούν τα ίδια. Μέχρι την επόμενη συμφορά, στο δάσος, στην θάλασσα ή στο σύστημα υγείας.
Θέλουμε τελικά σαν κοινωνία και πολίτες να τα αλλάξουμε όλα αυτά ή για μια ακόμη φορά θα καθόμαστε παρέα με τo Freddo Cappuccino και το δωρεάν Wifi απολαμβάνοντας με σαδιστική αδιαφορία, την ρώσικη ρουλέτα μας με την φωτιά;
Δημοσίευση σχολίου
κάνε το δικό σου σχόλιο