Μόνο η μονιμοποίηση των Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης αποτελεί πραγματική και δίκαιη λύση
Διαφαίνεται πλέον ως ξεκάθαρη η μη μονιμοποίηση των συναδέλφων Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης (ΠΠΥ) παρ’ όλες τις σχετικές μέχρι και πριν από λίγες ημέρες εφησυχαστικές διαβεβαιώσεις και ατελέσφορες προσπάθειες για την άρση του πολύπλοκου αδιεξόδου.
Η 10η Φεβρουαρίου 2017 έχει σχεδόν φτάσει και το όλο θέμα παραμένει άλυτο. Φυσικά, όποια άλλη λύση εκτός της μονιμοποίησης και αν τελικώς επιτευχθεί, θα έχει περαιτέρω προβλήματα.
Αναμφίβολα οι προεκτάσεις του όλου θέματος που θα δημιουργηθούν θα προκαλέσουν παρενέργειες στην υπηρεσιακή και επιχειρησιακή λειτουργία του Σώματος, και συνάμα στον ατομικό, οικονομικό και οικογενειακό προγραμματισμό όλων εκείνων των συναδέλφων που ανέμεναν τη μονιμοποίησή τους στον πυροσβεστικό οργανισμό. Δηλαδή στην Υπηρεσία που κάποιοι από αυτούς προσφέρουν πολύτιμο πυροσβεστικό έργο για πέντε συνεχή χρόνια ενώ οι περισσότεροι, εκτός των πέντε αυτών ετών, και για πάνω από δέκα μικρής ή μεγάλης διάρκειας αντιπυρικές περιόδους.
Το θέμα της μονιμοποίησης των ΠΠΥ δεν αποτελεί αίτημα που επινοήθηκε συνδικαλιστικά ή με κάποιον άλλο τρόπο προωθήθηκε τον τελευταίο καιρό και συντηρείται στην επικαιρότητα εξυπηρετώντας ιδιοτελείς ή άλλους σκοπούς. Είναι υπηρεσιακή και ως εκ τούτου αντικειμενική πραγματικότητα, ενώ υπάρχει ρητή και σαφής θεσμική πρόβλεψη για την όλη διαδικασία στις διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 15 του Ν. 3938/2011 και της ΠΥΣ 33/2006, μη επιδεχόμενης ερμηνείας ή οιασδήποτε άλλης διαφορετικής προσέγγισης. Βεβαίως υπήρχε και πρόβλεψη για την ένταξη των ΠΠΥ στο μόνιμο προσωπικό, ήδη από το 2014 με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 98 του Ν. 4249/2014 και πάντως προ του άρθρου 64 του Ν. 4389/2016 που τέθηκε σε ισχύ τον περασμένο Μάιο.
Ως θέση της ΕΠΑΥΠΣ, ύστερα από τα παραπάνω, προκύπτει ότι μόνο η εφαρμογή του Ν. 3938/2011, δηλαδή μόνο η μονιμοποίηση των ΠΠΥ αποτελεί πραγματική και δίκαιη λύση, για πολλούς και προφανείς λόγους που σχετίζονται άμεσα με το υπηρεσιακό και δημόσιο συμφέρον. Η μη επίτευξη λύσης σύμφωνα με τα ανωτέρω γεννά πληθώρα ευθυνών για κάθε αρμόδιο όργανο.
ΠΗΓΗ
Διαφαίνεται πλέον ως ξεκάθαρη η μη μονιμοποίηση των συναδέλφων Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης (ΠΠΥ) παρ’ όλες τις σχετικές μέχρι και πριν από λίγες ημέρες εφησυχαστικές διαβεβαιώσεις και ατελέσφορες προσπάθειες για την άρση του πολύπλοκου αδιεξόδου.
Η 10η Φεβρουαρίου 2017 έχει σχεδόν φτάσει και το όλο θέμα παραμένει άλυτο. Φυσικά, όποια άλλη λύση εκτός της μονιμοποίησης και αν τελικώς επιτευχθεί, θα έχει περαιτέρω προβλήματα.
Αναμφίβολα οι προεκτάσεις του όλου θέματος που θα δημιουργηθούν θα προκαλέσουν παρενέργειες στην υπηρεσιακή και επιχειρησιακή λειτουργία του Σώματος, και συνάμα στον ατομικό, οικονομικό και οικογενειακό προγραμματισμό όλων εκείνων των συναδέλφων που ανέμεναν τη μονιμοποίησή τους στον πυροσβεστικό οργανισμό. Δηλαδή στην Υπηρεσία που κάποιοι από αυτούς προσφέρουν πολύτιμο πυροσβεστικό έργο για πέντε συνεχή χρόνια ενώ οι περισσότεροι, εκτός των πέντε αυτών ετών, και για πάνω από δέκα μικρής ή μεγάλης διάρκειας αντιπυρικές περιόδους.
Το θέμα της μονιμοποίησης των ΠΠΥ δεν αποτελεί αίτημα που επινοήθηκε συνδικαλιστικά ή με κάποιον άλλο τρόπο προωθήθηκε τον τελευταίο καιρό και συντηρείται στην επικαιρότητα εξυπηρετώντας ιδιοτελείς ή άλλους σκοπούς. Είναι υπηρεσιακή και ως εκ τούτου αντικειμενική πραγματικότητα, ενώ υπάρχει ρητή και σαφής θεσμική πρόβλεψη για την όλη διαδικασία στις διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 15 του Ν. 3938/2011 και της ΠΥΣ 33/2006, μη επιδεχόμενης ερμηνείας ή οιασδήποτε άλλης διαφορετικής προσέγγισης. Βεβαίως υπήρχε και πρόβλεψη για την ένταξη των ΠΠΥ στο μόνιμο προσωπικό, ήδη από το 2014 με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 98 του Ν. 4249/2014 και πάντως προ του άρθρου 64 του Ν. 4389/2016 που τέθηκε σε ισχύ τον περασμένο Μάιο.
Ως θέση της ΕΠΑΥΠΣ, ύστερα από τα παραπάνω, προκύπτει ότι μόνο η εφαρμογή του Ν. 3938/2011, δηλαδή μόνο η μονιμοποίηση των ΠΠΥ αποτελεί πραγματική και δίκαιη λύση, για πολλούς και προφανείς λόγους που σχετίζονται άμεσα με το υπηρεσιακό και δημόσιο συμφέρον. Η μη επίτευξη λύσης σύμφωνα με τα ανωτέρω γεννά πληθώρα ευθυνών για κάθε αρμόδιο όργανο.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου
κάνε το δικό σου σχόλιο