Τα «Άδικα Παραμύθια» των προσφυγόπουλων αναζητούν «Ηappy End»
Οι συγκλονιστικές ιστορίες των προσφυγόπουλων, που ξέφυγαν από τις βίαιες συγκρούσεις στην πατρίδα τους και αναζητούν μια καλύτερη ζωή, έγιναν το σενάριο παραμυθιών και
κινούμενων σχεδίων που πρόκειται να κυκλοφορήσουν σε ολόκληρο τον κόσμο.
Βέβαια, οι αληθινές ιστορίες εκατομμυρίων παιδιών έχουν περισσότερους δράκους από εκείνους όλων των παραμυθιών του κόσμου. Όμως έτσι η Unicef ελπίζει να αποδώσει το δράμα τους με τον πλέον ζωντανό τρόπο, να αφυπνίσει συνειδήσεις και να δώσει στα παιδιά ένα «Happy End», μια δεύτερη ευκαιρία ζωής, όπως την αξίζουν.
Η καμπάνια
Αυτός ακριβώς είναι και ο σκοπός της νέας πρωτοβουλίας της unicef στα πλαίσια της καμπάνιας #actofhumanity με τίτλο «Άδικα παραμύθια» που περιλαμβάνει τρεις ταινίες, αληθινές ιστορίες παιδιών που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους και εξηγούν τη φρίκη που κρύβεται πίσω από την αιτία για την οποία έφυγαν.
«Ανεξαρτήτως από το πού βρίσκονται στον κόσμο, όταν τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών φτάνουν στον προορισμό τους, είναι η αρχή ενός άλλου ταξιδιού, όχι το τέλος του δρόμου» λέει η Παλόμα Εσκουδέρο, επικεφαλής επικοινωνίας της Unicef. Συμπληρώνει επίσης ότι «κάθε μέρα, παντού, άνθρωποι βοηθάνε αυτά τα παιδιά με μικρές πράξεις ανθρωπιάς. Αυτές οι πράξεις σπάνια δημιουργούν ειδήσεις, κάνουν όμως όλη τη διαφορά για κάθε παιδί πρόσφυγα και μετανάστη ξεχωριστά. Η Unicef θέλει να υπογραμμίσει αυτές τις πράξεις ανθρωπιάς για να εμπνεύσει και άλλους και να δείξει τον δρόμο».
Οι ιστορίες
Η μία ιστορία, «Η Ivine και το Μαξιλάρι», παρουσιάζει την αληθινή ιστορία της 14χρονης Ivine και του μαξιλαριού της, του Pillow. Ύστερα από μια επικίνδυνη απόδραση από τη Συρία, η Ivine εγκαταστάθηκε σε έναν καταυλισμό προσφύγων στη Γερμανία, όπου αντιμετώπισε νέες προκλήσεις.
Η δεύτερη ταινία, «Η Malak και η Βάρκα», αφηγείται την ιστορία ενός νεαρού κοριτσιού και του ταξιδιού του μέσα σε μια βάρκα που βούλιαζε.
Η τρίτη ταινία εστιάζει στην ιστορία του Mustafa, ο οποίος αφού εγκατάλειψε το σπίτι του, αναρωτιέται ποιος έμεινε πλέον για να γίνει φίλος του.
Οι ιστορίες αυτών των παιδιών σίγουρα δεν είναι ασυνήθιστες και σίγουρα είναι βγαλμένες από τη ζωή τους. Τέτοιες ιστορίες μπορεί κανείς να ακούσει από τα προσφυγόπουλα αν κάνει μια βόλτα στον Πειραιά, στην Ειδομένη, Στη Λέσβο, στη Χίο και στα άλλα νησιά του Αιγαίου και σε όσα άλλα μέρη της χώρας είναι συγκεντρωμένοι πρόσφυγες.
Τουλάχιστον 65 εκατομμύρια παιδιά και νέοι άνθρωποι παγκοσμίως έχουν πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς έχοντας δραπετεύσει από τις συρράξεις, τη φτώχεια και τις ακραίες καιρικές συνθήκες· ψάχνουν να βρουν μια πιο σταθερή ζωή και ένα μέρος που να μπορούν να το πουν σπίτι.
Η ζωή έδειξε τον πιο σκληρό εαυτό της στο πρόσωπο του πολέμου και αυτό είναι κάτι που θα θυμούνται για πολλά χρόνια γιατί είναι η πραγματικότητα, ένας εφιάλτης και όχι ένα παραμύθι..
«Οι ταινίες της σειράς "Unfairy Tales" απεικονίζουν, με σπαραξικάρδιες λεπτομέρειες, τι πραγματικά σημαίνει για ένα παιδί να βιώνει αυτή την κατάσταση, δείχνοντας πως κάποιες ιστορίες δεν είναι για παιδιά. Χρειάζεται να πούμε αυτές τις ιστορίες για να κάνουμε τον καθένα να σκεφτεί γι' αυτό» λένε οι εκτελεστικοί δημιουργοί των ταινιών.
Η δική μας δράση
«Θέλουμε να ευαισθητοποιήσουμε το κοινό με σχετικά μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σχεδιάζουμε να παραγάγουμε και άλλες ταινίες κινουμένων σχεδίων. Αυτό που επιζητούμε είναι απλό: Δείξτε μια πράξη ανθρωπιάς για τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών. Χρησιμοποιείστε το #actofhumanity για να μοιραστείτε ιστορίες και να εμπνεύσετε εμάς και άλλους» δηλώνει ο γενικός διευθυντής της Unicef Ελλάδος κ. Ηλίας Λυμπέρης.
ΒΗΜΑ
Δημοσίευση σχολίου
κάνε το δικό σου σχόλιο