Ευχάριστη έκπληξη προκαλεί η πρωτοτυπία βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να τηρούν την ίδια θέση που είχαν πριν αντιπολίτευση και τώρα ως συμπολίτευση για τη στήριξη και ενδυνάμωση της Δασικής Υπηρεσίας, στον τομέα των ερωτήσεων, τουλάχιστον (μένει να δούμε τις απαντήσεις και την πράξη).
Έτσι έχουμε:
  • Κατάθεση ερώτησης στις 21-11-2014 (αξιωματική αντιπολίτευση τότε) με ερωτώντες Βουλευτές Χαρούλα (Χαρά) Καφαντάρη, Κώστας Ζαχαριά, Αικατερίνη Ιγγλέζη, Θανάση, Πετράκο και θέμα: «Προτεινόμενο οργανόγραμμα του ΥΠΕΣ για τις Δασικές Υπηρεσίες και ειδικότερα για την κατάργηση των Δασονομείων»http://dasarxeio.com/2014/11/21/219-4/
  • Κατάθεση ερώτησης στις 15-4-2015 με ΠΕΝΗΝΤΑ ΕΞΙ (56) ερωτώντες Βουλευτές και θέμα: « Δασοπροστασία και έναρξη αντιπυρικής περιόδου», η οποία κοντά στα άλλα θέτει τον δάκτυλον επί των τύπον των ήλων στο θέμα του μοντέλου δασοπυρόσβεσης με την παράγραφο: «Πρόκειται να εξεταστεί η αλλαγή του μοντέλου δασοπυρόσβεσης με την εμπλοκή όλων των αρμόδιων φορέων με σαφές και ορισμένο πλαίσιο αρμοδιοτήτων, ως προεκλογική δέσμευση της κυβέρνησης;» http://dasarxeio.com/2015/04/16/637-6/
  • Κατάθεση ερώτησης στις 12-6-2015 από τον βουλευτή Θωμά Κώτσια με κύριο αίτημα τη «στελέχωση των Δασαρχείων Καρπενησίου και Φουρνά».http://dasarxeio.com/2015/06/12/827-3/
Η τελευταία ερώτηση του κ. Κώτσια συμπίπτει, ή μάλλον προκλήθηκε από πρόσφατο (τελευταίο δεκαήμερο του Απριλίου) έγγραφο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας (Γραφείο Γενικού Γραμματέα) προς το Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης με θέμα την ενοποίηση – συγχώνευση δασικών υπηρεσιών των Π.Ε. (Περιφερειακών Ενοτήτων –των γνωστών Νομών…) Ευρυτανίας, Φωκίδας και Μαγνησίας, όπου ανάμεσα στα άλλα περιλαμβάνει: «Εισηγούμαστε την κατάργηση των Δασαρχείων Καρπενησίου και Φουρνά και μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων και των υπαλλήλων στην Διεύθυνση Δασών της Π.Ε Ευρυτανίας. Στη θέση του καταργούμενου Δασαρχείου Φουρνά θα λειτουργήσει επανδρωμένο δασονομείο με προϊστάμενο δασολόγο ή δασοπόνο και υπαλλήλους του του κλάδου δασοφυλάκων. Παρακαλούμε για την έκδοση του απαιτούμενου Προεδρικού Διατάγματος….».
Δύο αξιοσημείωτα, το ότι αφ’ ενός μεν χρέη αναπληρωτή Γ.Γ. της Α.Δ. Θεσσαλίας –Στερεάς Ελλάδας εκτελεί ο Γενικός Δ/ντής, προϊστάμενος της καθ’ ύλην αρμόδιας για τις Δασικές Υπηρεσίες Γενικής Διεύθυνση Δασών & Αγροτικών Υποθέσεων και αφ΄ ετέρου ξεκινώντας από το ίδιο σκεπτικό τόσο ο Γ.Γ. όσο και ο Βουλευτής, δηλ της αδυναμίας λειτουργίας των Δασικών Υπηρεσιών του Νομού Ευρυτανίας ο μεν πρώτος εισηγείται την «ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ», ο δε δεύτερος τη «ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ» των δυο Δασαρχείων του Νομού (ΠΕ).
Σημειώνουμε ότι και των δύο το σκεπτικό στηρίζεται στην οργάνωση των αποκεντρωμένων Δασικών Υπηρεσιών, όπως αυτή θεσμοθετήθηκε με τα Π.Δ. του Δεκεμβρίου 2010 (για την εν λόγω Γ.Γ. το 138/2010 ΦΕΚ Α΄ 231/27-12-2010) στα οποία κοντά στην ατεκμηρίωτη κατανομή του δασικού προσωπικού στα Δασαρχεία και στις (Νομαρχιακές) Δ/νσεις Δασών, παραλείφθηκε η κατανομή προσωπικού στα Δασονομεία και Δασοφυλάκεια (Δασοπόνων και Δασοφυλάκων), από λάθος, ή από ηθελημένη προγραμματισμένη υποβάθμιση, έως κατάργηση των μονάδων αυτών. Να σημειωθεί ότι το σχέδιο προεδρικού διατάγματος που έδωσε στη δημοσιότητα το αρμόδιο Υπουργείο τον Σεπτέμβριο επί του οποίου γνωμοδότησε το ΣτΕ με την256/2010 γνωμοδότηση δεν έθιγε καθόλου αυτές τις μονάδες, όπως βεβαίως και τις Διευθύνσεις και Δασαρχεία … (Δεν αναφέρομαι στον αριθμό που μπορεί και πρέπει να αυξομειωθεί από περιοχή σε περιοχή, αλλά στην οργανική τους δομή, αρμοδιότητες και στελέχωση).
Ο κ. Βουλευτής ασφαλώς ενημερώθηκε με τα σημερινά ισχύοντα και θέλοντας να εμποδίσει την εφαρμογή της πρότασης της Α.Δ., που αν μη τι άλλο οπωσδήποτε δεν είναι προϊόν μιας όποιας διαβούλευσης και ασφαλώς όχι στα πλαίσια της ενιαίας αντιμετώπισης της ΔΑΣΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ πανελλαδικά και του ΔΑΣΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ.
Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση από την άλλη είναι υποχρεωμένη, ως Δημόσιος Φορέας, του Στενού μάλιστα λεγόμενου Τομέα να τηρήσει το ισχύον νομοθέτημα, ΠΔ 138/2010. Το Γραφείο όμως του Γενικού Γραμματέα πρέπει όλα να τα λάβει υπόψη, τη στιγμή που παίρνει πρωτοβουλία για τόσο «ρηξικέλευθες» προτάσεις, μέχρι και τη μετατροπή Δ/νσεων, (άρθρο 10 παρ. Γ1 ΠΔ 138/2010) σε (υπο)γραφεία (ίδιο άρθρο παρ. Γ3)…
Μήπως λοιπόν ήλθε η ώρα να ξυπνήσει ο δασικός κόσμος να βγούμε από την πίσω πλευρά του λόφου να έλθουμε στο προσκήνιο, κυρίως ο ΠΕ κλάδος, που έχει τα όποια «γένια και χτένια», …
Δυο παραδείγματα για του λόγου το αληθές…
ΠΡΩΤΟ: Με την υπαγωγή των Δασικών Υπηρεσιών στις Περιφέρειες και με τις τροποποιήσεις του Υ.Κ. όταν διαμαρτύρονταν Δασοφύλακες και Δασοπόνοι για την ερμηνεία της μετακίνησης με αλλαγή έδρας (!) εντός της «ίδιας Αρχής», με μόνη απόφαση της Αρχής χωρίς διαδικασία μετάθεσης (Υ.Σ.) οπότε ο Δασάρχης μπορούσε να τους μετακινεί από Δασονομείο σε Δασονομείο και από Δασοφυλάκειο σε Δασοφυλάκειο κατά το δοκούν, καμιά υποστήριξη δεν έβρισκαν από τον ΠΕ κλάδο (το αντίθετο μάλιστα, όχι σπάνια), μέχρι που κάποιος Γ.Γ. (Αττικής) εφαρμόζοντας την ερμηνεία της ίδιας Αρχής διέταξε μετακίνηση από Δασαρχείο σε Δασαρχείο, ακόμη και σε άλλο Νομό καθώς ανήκαν στην ίδια Αρχή (Περιφέρεια) τότε (συν) κινήθηκαν οι πάντες. Μάλιστα δε στα επιχειρήματα της (συν)κίνησης ανάφεραν ως παράδειγμα «άλλο η μετακίνηση από Δασονομείο σε Δασονομείο», (που καλώς ισχύει, κατ΄ εκείνους, καθώς πρόκειται για αμελητέα ποσότητα σ.σ.) και άλλο από Δασαρχείο σε Δασαρχείο. Αλήθεια με το ίδιο σκεπτικό γιατί να μην μπορούσε και ο Δασονόμος να μετακινεί από Δασοφυλάκειο σε Δασοφυλάκειο. (αυτά βέβαια με εκείνα τα δεδομένα γιατί σήμερα η κατάσταση της Υπηρεσίας μόνο με «χυμένο γάλα» κατά τη λαϊκή έκφραση μπορεί να συγκριθεί)…
ΔΕΥΤΕΡΟ: Με την εφαρμογή του Ν.2503/1997 μεταφέρονταν συστηματικά «κενές» οργανικές θέσεις δασικών υπαλλήλων σε άλλους άσχετους κλάδους και μάλιστα εκτός Δ.Υ. Από τον Σεπτέμβριο του 1998 μέχρι τον Μάρτιο του 2007, με 43 αποφάσεις Γ.Γ. με πρώτη την 30989/29-9-98/ΦΕΚ Τ.Β’ 1062/1998, και 43η την 15665/30-3-07/ ΦΕΚ Τ.Β’ 618/2007 μεταφέρθηκαν 0 θέσεις Δασολόγων, 123 Δασοπόνων, 665 Δασοφυλάκων και 175 Δασοφυλάκων, χωρίς να (συν)κινηθεί κανείς. Όταν τον Δεκέμβριο του 2007 μεταφέρθηκαν 13 θέσεις Δασολόγων – απόφ. 69902/21-12-07/ ΦΕΚ Τ. Β’ 2438/2007 Γ.Γ. Περ. Θεσσαλίας τότε οι πάντες (συν)κινήθηκαν και το φαινόμενο έπαψε να υπάρχει.
Όταν την τελευταία 4ετία οι επιτροπές (αλήθεια αυτές δεν ήταν μνημονιακές;) εξέδιδαν τεκμηριωμένα(!) πορίσματα όπου, ελαφρά τη καρδία, προτείνουν κατάργηση των Δασονομείων και των Δασοφυλακείων, με μόνο αιτιολογικό ότι δεν είναι ενεργά, ίσως με την κίνηση αυτή του Γραφείου Γενικού Γραμματέα της συγκεκριμένης Α.Δ. να προτείνει την κατάργηση δασαρχείων (συν)κινηθούν κάποιοι πριν είναι αργά…
Υ/Γ.1. Αν η πρόταση της Α.Δ. έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, ο εκτελών χρέη αναπληρωτή Γ.Γ., Προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνση Δασών & Αγροτικών Υποθέσεων είναι περισσότερο δικαιολογημένος, από εκείνους που το 1997 σε σχετική συνεδρίαση του Δ.Σ. του πρωτοβαθμίου συνδικαλιστικού τους οργάνου πήραν θετική απόφαση με ψήφους 7/2 να αφαιρεθεί το αντικείμενο της Δασοπυρόσβεσης από την Υπηρεσίας ΤΟΥΣ και να μεταφερθεί στο Π.Σ….
Υ/Γ.2. Η τακτική του ό,τι περισώσουμε που ακολουθιέται μετά το 1998, αφήνοντας να γκρεμίζεται λίγο –λίγο η δομή της Υπηρεσίας πρέπει όχι μόνο να σταματήσει, αλλά και να αντιστραφεί, ώστε από γκρέμισμα να αρχίσει η αναδόμηση… Ρωτιούνται άραγε για τα τεκταινόμενα οι συνάδελφοι της πράξης και προπαντός οι Δασάρχες και οι Δ/ντες Δασών (χωρίς Δασαρχεία)… Και αν ναι, πόσο λαμβάνονται υπόψη οι προτάσεις τους;….
Το ξαναλέω: Δίπλα στο σύνθημα «τα Δάση και το Φυσικό Περιβάλλον το δανειστήκαμε από τα παιδιά μας», πρέπει να βάλουμε και το «τη Δασική Υπηρεσία τη δανειστήκαμε από τις χιλιάδες άνεργους πτυχιούχους Δασολόγους, Δασοπόνους, Ειδικούς Δασοπροστασίας»…
 
Top