ΑΡΘΡΟ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗ Περί δασών και πυρών
Δεν είναι κάποια "εσωτερική ανάγκη" να υπερασπιστώ το "σπίτι" μου ο λόγος που με ώθησε να συντάξω τούτο το κείμενο, αγαπητέ αναγνώστη. Ούτε καμμιά ...υστερόβουλη διάθεση για την ...προάσπιση των συμφερόντων μιας "συντεχνίας". Αν για κάτι, πέραν του λειτουργήματος, ειδωμένου του ζητήματος στο αμιγώς επαγγελματικό του στοιχείο, δικαιούνται να 'ναι περήφανοι οι Πυροσβέστες, και κατ' επέκτασιν οι "ένστολοι" σε τούτη τη χώρα, είναι πως μέσα στο Σώμα που υπηρετούν, οι "συντεχνιακές" "λογικές" που ταλανίζουν δεκαετίες ολόκληρες ηθικά και οικονομικά την κοινωνία μας, λειτουργώντας διχαστικά και διαρρηκτικά για τον ιστό της, παντελώς απουσιάζουν.
Είναι που μ' αφορμή τις πρόσφατες εξάρσεις των πυρκαϊών, η γνωστή έφεση του λαού μας στην ...επί παντός επιστητού "απόφανση" είχε ξανά την "τιμητική" της : "Προτάσεις" επί "προτάσεων" και "γνώμες" επί "γνωμών", με μια βασική αρχή να απουσιάζει, εκείνη της προαπαιτούμενης γνώσης για την γνώμη, και πώς να μη σου 'ρχεται στο νου η γνωστή περί "γνώμης" ...γνώμη του Γούντυ Άλεν. Το να ζητάς πχ να επανέλθει η αρμοδιότητα της δασοπυρόσβεσης στην "Δασική Υπηρεσία", σημαίνει ότι προβαίνεις σε μια αυθαίρετη "κατηγοριοποίηση" του θέματος "Δάσος" στη βάση του να περιλαμβάνεις στην έννοια "Δάσος" ο,τιδήποτε θα μπορούσε να συμβεί στο Δάσος, από την δημιουργία ή την αναγέννηση, μέχρι την μερική ή ολική καταστροφή του.
Όμως η φωτιά (ασχέτως του πώς λειτουργεί σε σχέση με το δάσος), εις ό,τι αφορά αμιγώς την αντιμετώπισή της, είναι εκ των πραγμάτων κάτι ξεχωριστό. ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΣ ΠΩΣ Η ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΗΣ ΣΤΑ ΚΤΗΡΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΕΘΕΙ ΣΤΗΝ ...ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ. Και δεν λαμβάνεις υπόψιν σου πως η χώρα μας δεν διαθέτει τις τεράστιες αμιγώς δασικές εκτάσεις του Καναδά, αλλά διαθέτει ένα περιβάλλον όπου δασικές, χορτολιβαδικές και γεωργικές εκτάσεις, και αστικές ή ημιαστικές περιοχές συνορεύουν κατά τρόπο του να αναμιγνύονται "νομίμως" ή "παρανόμως" αλλά, πάντως, πραγματικώς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, σχετικά με την μεθοδολογία του πυροσβεστικού έργου. Αυτό, λοιπόν, που χρειάζεται να γίνει, αντί να μεμψιμοιρούμε ή να καταφεύγουμε σε αφοριστικές "αποφάνσεις", είναι να δούμε το όλον ζήτημα σε πραγματιστική βάση, κατανοώντας πως αυτό που χρειάζεται είναι να αναλαμβάνει, επιτέλους σ' αυτό τον τόπο, ο κάθε "φορέας" τις ευθύνες του, στα αυστηρά πλαίσια των αρμοδιοτήτων του και μόνον, λαμβάνοντας υπόψιν πως "όπου λαλούνε πολλοί πετεινοί αργεί να ξημερώσει" και πως "δυο καρπούζια δεν χωράνε στην ίδια μασχάλη".
ΥΓ 1 : Η κατάσβεση της πυρκαϊάς είναι μια επιχείρηση ανάλογη της πολεμικής επιχείρησης, απαιτεί πειθαρχία, σύνολο ανθρώπων που διοικούνται με διαταγές και δεν αναπτύσσουν ανεξέλεγκτα "πρωτοβουλίες", υπαλλήλους εκπαιδευμένους, πέραν της επαγγελματικής τους κατάρτισης, ΚΑΙ στο πνεύμα της εκτέλεσης διαταγών. Το δε γεγονός ότι οι απαιτήσεις σε προσωπικό κατά την αντιπυρική περίοδο είναι αυξημένες, σε σχέση με τον υπόλοιπο χρόνο, δέον είναι να μην αντιμετωπίζεται στη βάση της πρόληψης "εποχικού" προσωπικού, με ...χαλαρή σχέση ευθύνης με το αντικείμενο, αλλά με την πρόσληψη τακτικών δημοσίων υπαλλήλων, που κατά την χειμερινή περίοδο θα εκτελούν τις εργασίες συντήρησης των υποδομών μέσα στο δάσος, υπό τις ΕΝΤΟΛΕΣ των, καταρτισμένων επί τούτου, υπαλλήλων της Δασικής Υπηρεσίας, και κατά την αντιπυρική περίοδο θα απασχολούνται αποκλειστικά στην πυρόσβεση, εκτελώντας τις ΔΙΑΤΑΓΕΣ των οργάνων του Πυροσβεστικού Σώματος.
ΥΓ 2 : Ο λόγος που δεν προβαίνω σε περαιτέρω "ανάλυση" επιχειρημάτων, δεν έχει τόσο να κάμει με την αρχή πως "τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται", όσο με το γεγονός πως δεν επιθυμώ να ενδώσω στην ...υπαγορευόμενη τακτική της περί του αυτονόητου "επιχειρηματολογίας" όπου ...κάποιες συντεχνιακές 'λογικές" θα επιθυμούσαν να σύρουν τους Πυροσβέστες, αναπολώντας ...περασμένα μεγαλεία ...κάποιων, συνυφασμένα με γεγονότα κυμαινόμενα μεταξύ ...ευτράπελου και ...καταχρηστικού, έχοντας προλάβει ως υπάλληλος την εποχή της σύγχυσης αρμοδιοτήτων "Δασικών" και "Πυροσβεστών", που ελπίζω να μην ξανάρθει...
ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ
Δημοσίευση σχολίου
κάνε το δικό σου σχόλιο