Αγαπητοί
συνάδελφοι
Το
συνδικαλιστικό μας κίνημα συνεχίζει να βρίσκεται σε σύγχυση, στην δίνη
μιας οικονομικής αλλά πρωτίστως ηθικής κρίσης.
Βασικά του προβλήματα είναι η έλλειψη
ιδεολογίας, συνδικαλιστικής παιδείας, ταυτότητας,
στόχευσης, και πειθώ στους εργαζόμενους του χώρου.
Το
σ.κ δέχεται στοχευμένη πολιτική επίθεση με σκοπό την αποδυνάμωσή του και την
διάλυσή του, ώστε να εξαφανιστεί και ο τελευταίος θύλακας αντίστασης στο ξένο
και εγχώριο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο.
Αποδυναμώνεται
από την πολιτική ηγεσία με διάφορους μεθόδους:
-Με
τον έλεγχο των παρατάξεων από τον κομματικό ομφάλιο λόρο.
-Με
τον έμμεσο η άμεσο έλεγχο των συνδικαλιστών, από την Πολιτική και Φυσική
Ηγεσία,
-Με
την κάθε είδους διαπλοκή των συνδικαλιστών με τις ηγεσίες αυτές, πού τους
χρησιμοποιούν και παράλληλα χρησιμοποιούνται από αυτές, για ιδία ωφέλει
, με το συνδικαλιστικό κίνημα να δέχεται επίθεση υποβάθμισης από
τους ίδιους τους συνδικαλιστές, από τις Ίντριγκες, την αλαζονεία , τις άμετρες
φιλοδοξίες, και την την έλλειψη αυτογνωσίας των στελεχών του για να πιάσουν
καρέκλα και να λειτουργούν, με την προαναφερόμενη πεπατημένη.
Δυστυχώς
κάποιοι από μας δεν έχουν αντιληφθεί, ότι με τις παραπάνω στάσεις,
αποδυναμώνουν τον συνδικαλισμό και υποβαθμίζουν την παραγωγικότητα σε θέσεις
πού δεν μπορεί στις πλείστες των περιπτώσεων να αμφισβητήσει κανείς.
Την
διάλυση της Ενότητας πρωτίστως των στελεχών του συνδικαλιστικού μας κινήματος,
και των εργαζομένων, κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί, ότι οι ίδιοι με τις
πρακτικές τους την προωθούν.
Με
όλες αυτές τις παθογένειες το σ.κ στερείται πειθώ προς τους συναδέλφους, για
τους στόχους του, επίσης και την έλλειψη συμμετοχής του σε αγωνιστικές
διεκδικήσεις.
Αμφισβητούνται
τα πάντα και οι πάντες, και κάποιοι ρίχνουν λάδι στη φωτιά εξυπηρετόντας
μικροκομματικά και μικροπολιτικά και προσωπικά συμφέροντα εις βάρος του σ.κ.
Κάποιοι
άλλοι τραβούν το δρόμο της διάσπασης για να συσπειρώσουν μια ελάχιστη ομάδα πού
θα τους χαρίσει τα κουκιά για την συντήρησή τους, και σε ένα ρόλο ιδιαίτερα
παθητικό, και ανεύθυνο, συντηρώντας το κατεστημένο.
Πρέπει
συνάδελφοι να προβληματιστούμε πρίν να είναι αργά.
Πρέπει
απαραίτητα να καλλιεργηθεί η ομόνοια, η Ενότητα και η συνεργασία των στελεχών
του σ.κ πού θα διαχέεται σε όλους τους συναδέλφους.
Το
συνδικαλιστικό κίνημα δεν είναι τσιφλίκη κανενός, δεν είναι επιχείρηση
αγοροπωλησίας.
Πρέπει
να μας προβληματίσει γιατί το σ.κ των Σ.Α έχει σιγήσει εδώ και δύο χρόνια.
Γιατί
απαρνήθηκε εδώ και δύο χρόνια τον αγώνα ενάντια στις Πολιτικές πού υποβαθμίζουν
το Π.Σ, οδηγούν όλο και περισσότερο στην οικονομική και ηθική εξαθλίωση των
εργαζομένων του, και την μείωση του βαθμού την προστασίας και ασφάλειας του
Πολίτη.
ΤΙ
άραγε υποκρύπτει η απάθεια , η νοχελικότητα, και η έλλειψη αγωνιστικού
προσανατολισμού από μέρος των στελεχών του σ.κ.
Αν
όλα τα παραπάνω συνεχιστούν να υφίσταται τότε………. ΤΕΛΟΣ για το Σώμα
πού υπηρετούμε, για όλο το προσωπικό του και για τον πολίτη.
Θα
είμαστε συνένοχοι και συμμέτοχοι της διάλυσης του Π.Σ και της προσφοράς του
προς τον πολίτη, και θα συμβάλουμε και στην διάλυση του κοινωνικού Ιστού της
Πατρίδας μας.
Πρέπει
λοιπόν να σταματήσουμε να τρώμε τα σαρκεία μας και να σφυρηλατήσουμε;
την
Ενότητα του χώρου,
τον
αγωνιστικό προσανατολισμό του, για την ανατροπή των πολιτικών αντιλήψεων
απόψεων και των διαχειριστών είτε των πολικών σε επίπεδο πολιτικής είτε των
συνδικαλιστών σε επίπεδο σ.κ.
Είμαστε
στο χείλος του γκρεμού. Ελπίζω να μην γίνουμε οι αυτόχειρες της
καταστροφής.
aep.gr