Το πάζλ της θεσμικής «αταξίας» και κρίσης του «ένστολου» συνδικαλισμού: Η θεραπεία!
Δημοσιεύουμε κείμενο του αντιστράτηγου ε.α. Νίκου Μπλάνη για τον ένστολο συνδικαλισμό:1. Καταρχήν σπεύδω να διευκρινίσω, ότι είμαι υπέρ του συνδικαλισμού, αφού θεωρώ ότι η λειτουργία
των Ενώσεων και Σωματείων αποτελούν το μόνο δίαυλο επικοινωνίας με την εκάστοτε Κυβέρνηση και το «θεσμικό αντίβαρο» στην αυθαίρετη δράση της Διοίκησης και των Οργάνων της. Για το λόγο αυτό έχω αρθρογραφήσει στις αρχές τις δεκαετίας του 1990 για τον «Συνδικαλισμό στην Αστυνομία» στο επίσημο περιοδικό «Αστυνομική Επιθεώρηση» και επίσης είχα προτείνει τη νομοθετική κατοχύρωση του «συνδικαλισμού» των στρατιωτικών με ανοιχτή επιστολή προς τον ΥΠ.ΕΘ.Α τον Φεβρουάριο 2015.
2. Είναι επίσης αλήθεια ότι τις τελευταίες δεκαετίες το σύνολο των «εργατικών» συνδικάτων (συμπεριλαμβανομένων αυτών του ευρύτερου δημόσιου τομέα) έχουν γίνει αποδέκτες μιας σφοδρής κριτικής, αφού τα θεώρησε ως στατικούς απαρχαιωμένους οργανισμούς, οι οποίοι δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα και στέκονται τροχοπέδη στην λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και της οικονομίας της αγοράς. Ειδικά στη χώρα μας η σχετική κριτική-που δεν ήταν αβάσιμη-επικεντρώθηκε στο γεγονός, ότι ο συνδικαλισμός ήταν κρατικοδίαιτος και κομματικά εξαρτημένος, καθιέρωσε προνόμια και δημιούργησε συνθήκες απασχόλησης και κοινωνικής ασφάλισης πολλών ταχυτήτων και χρησιμοποιήθηκε για την προώθηση αθέμιτων ατομικών επιδιώξεων και πολιτικών φιλοδοξιών.
3. Με θλίψη παρατηρούμε το «ξεκατίνιασμα» των τελευταίων ημερών και στις συνδικαλιστικές εκλογές κάποιων σωματείων των «ένστολων», αλλά και μεταξύ των παρατάξεων, αφού δυστυχώς τελευταία καταργήθηκε το ενιαίο ψηφοδέλτιο και καθιερώθηκαν τα παραταξιακά ψηφοδέλτια, τα οποία επέτειναν τις πάσης φύσης «αντιπαλότητες». Παρατηρούμε λοιπόν το τελευταίο διάστημα καταγγελίες για συνδικαλιστικά «πραξικοπήματα» και αποκλεισμό μελών από τις εκλογικές διαδικασίες, για πλαστογραφήσεις δηλώσεων συμμετοχής υποψηφίων, για ένταση και φωνασκίες στα δικαστήρια, για ασφαλιστικά μέτρα και αμφισβητούμενες συνδικαλιστικές δαπάνες κ.ο.κ.
4. Είδαμε και τα προβλήματα στον «χακί» συνδικαλισμό, πριν καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι της νομοθετικής κατοχύρωσης-ρύθμισης. Μιας ρύθμισης όμως που εξυπαρχής «φαίνεται» προβληματική και από το γεγονός και μόνο, ότι δεν «πέρασε» με πρόταση της Κυβέρνησης και των αρμοδίων Υπουργών, αλλά με κομματική πρωτοβουλία (τροπολογία) Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Μια τροπολογία που μάλλον ήρθε να «τακτοποιήσει» το υφιστάμενο καθεστώς της Π.Ο.Ε.Σ και όχι να δημιουργήσει τις συνθήκες για λειτουργία από μηδενική βάση ενός υγιούς στρατιωτικού «συνδικαλισμού». Με ξεχωριστές Ενώσεις για κάθε Κλάδο (και ακόμη ξεχωριστά για τους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς-οπλίτες) . Επαναλήφθηκε το λάθος, που είχε γίνει και με την θεσμοθέτηση του αστυνομικού συνδικαλισμού, όταν ο νόμος ήρθε να τακτοποιήσει την υφιστάμενη τότε και «αρεστή» Π.Ο.ΑΣ.Υ. Και επέτρεψε την συμμετοχή των αξιωματικών στις Ενώσεις των αστυνομικών υπαλλήλων (κατωτέρων). ΄Ετσι κάποιοι τώρα επιχειρούν να "κλείσουν" γρήγορα τις διαδικασίες και να δημιουργήσουν "κλειστές" οργανώσεις, ώστε να ελέγχονται καλύτερα. Tο Δικαστήριο όμως αποφάσισε την ελεύθερη εγγραφή όσων επιθυμούν, χωρίς αποκλεισμούς.
5. Παρατηρούμε επίσης, να λειτουργούν πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες Ενώσεις-Σωματεία Συνοριακών Φυλάκων (Σ.Φ.), καίτοι δεν υπάρχουν πλέον Σ.Φ., αφού το σύνολό τους έχει ενταχθεί στο αστυνομικό προσωπικό δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 13 του ν. 3686/2008. Επίσης τη διοίκηση του Σωματείου των Ειδικών Φρουρών (Ε.Φ.) να κατέχουν όχι Ε. Φ., αλλά συνάδελφοί τους, που ήδη έχουν ενταχθεί στο αστυνομικό προσωπικό. Η εν λόγω πρακτική όμως έρχεται σε σύγκρουση με το πνεύμα των ως άνω διατάξεων για την «ομογενοποίηση» και στην ουσία την ακυρώνει, διατηρώντας τους διαχωρισμούς και τις αντιδικίες μεταξύ του προσωπικού.
6. «Κόμμα μας είναι η….. Αστυνομία» δήλωσε ο Πρόεδρος της Π.Ο.ΑΞΙ.Α στο Συνέδριό της. Ωραίο ως θεώρημα (ή ατάκα), αλλά στην πράξη τι έγινε;;; Είδαμε συνδικαλιστές να χτίζουν καριέρες και να μπαίνουν στα ψηφοδέλτια κομμάτων και το αντίστροφο πολιτευτές υποψηφίους Βουλευτές να έρχονται και να αναλαμβάνουν τη διοίκηση Σωματείου Αποστράτων. Άραγε για να «βοηθήσουν» ποιόν;;; Βλέπουμε επίσης συνδικαλιστές αστυνομικούς να παρελαύνουν στα «παράθυρα» των καναλιών και να μιλούν «επί παντός επιστητού», καίτοι οι ίδιοι δεν έχουν φοιτήσει στις Παραγωγικές Σχολές και ελάχιστα γνωρίζουν για την επιχειρησιακή τακτική, στρατηγική και λειτουργία του Αστυνομικού Θεσμού. Παρατηρήσαμε ακόμη ανακοινώσεις, των οποίων η κριτική και το περιεχόμενο ήταν απαράδεκτο, ως προσβλητικό και ορισμένες φορές υβριστικό προς τους εκπροσώπους της Ιεραρχίας και της Διοίκησης. Κάποιες φορές μάλιστα ασκούσαν οιονεί εξωτερική πολιτική, με κίνδυνο διατάραξης των διεθνών σχέσεων της Χώρας.
7. Οι απόστρατοι στρατιωτικοί των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας έχουν συστήσει διάφορα σωματεία (αστικού τύπου), με τους διακριτικούς τίτλους και τη μορφή ιδίως Συνδέσμων ή Ενώσεων Αποστράτων. Εξαίρεση αποτελούν οι Ενώσεις Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας (οι αποκαλούμενες «θεσμικές»), οι οποίες λειτουργούν σύμφωνα με τις διατάξεις του (χουντικού) Νομοθετικού Διατάγματος 1171/1972, ως Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.), εποπτεύονται (sic) από το Υπουργείο Εθνικής ΄Αμυνας μέσω των οικείων Γενικών Επιτελείων και έχουν ως κύριο έργο (αντιγράφουμε από την ιστοσελίδα της Ε.Α.Α.Σ.): α) την οργάνωση εκδηλώσεων εθνικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος, β) την έκδοση δελτίων ταυτοτήτων αποστράτων και γ) τη διαδικασία επιλογής μελών της για τον παραθερισμό σε στρατιωτικά θέρετρα. Λειτουργούν δηλαδή οι εν λόγω Ενώσεις ως «δημόσιοι φορείς» (άρα προκαλούν και δημόσιες δαπάνες;) και, ουσιαστικά ως γραφεία «δημοσίων σχέσεων» των οικείων Επιτελείων. Στην Ε.Α.Α.Σ. μέλη είναι υποχρεωτικά (από το βαθμό του Ανθυπασπιστή μέχρι του Στρατηγού) όλοι οι απόστρατοι του Στρατού Ξηράς και προαιρετικά (ορθώς έγινε, αφού πριν ήτανε υποχρεωτικό και γι΄αυτούς) οι αντίστοιχοι προερχόμενοι από την Αστυνομία (Χωροφυλακή). Τα μέλη πληρώνουν υποχρεωτικές εισφορές που είναι το 1% του μερίσματος του Μ.Τ.Σ. Εδώ τίθενται κρίσιμης σημασίας ζητήματα: α) Είναι δυνατόν να λειτουργούν οι Ενώσεις ως Ν.Π.Π.Δ.; β) Είναι δυνατόν να τίθενται περιορισμοί (αποκλεισμοί) στην εκλογή των οργάνων (μόνο Αντιστράτηγοι Υποστράτηγοι για τις θέσεις Προέδρου-Αντιπροέδρου); γ) Είναι επιτρεπτή η υποχρεωτική και χωρίς τη συναίνεση-θέληση εγγραφή ως μελών των αποστράτων και συνακόλουθα η υποχρεωτική καταβολή εισφοράς; Θεωρούμε ότι στα ζητήματα αυτά προσήκει αρνητική απάντηση, αφού θίγουν το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και την ελεύθερη συμμετοχή ή αποχώρηση των ενδιαφερομένων και δεν συνάδουν με τις θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος.
8. Είναι ανάγκη επομένως να αλλάξει ο τρόπος που λειτουργούν οι «θεσμικές» Ενώσεις, ώστε ακηδεμόνευτες και «απεξαρτημένες» (η στάση τους στο θέμα της «κακοδιαχείρισης» του Μ.Τ.Σ αποτελεί απόδειξη εξάρτησης) από τη «Διοίκηση» να καταστούν «θεσμικά αντίβαρα» (και να μην ασχολούνται μόνο με την έκδοση των ταυτοτήτων των αποστράτων κ.λ.π.).
9. Οι εν λόγω πρακτικές και συμπεριφορές όμως, απομακρύνουν τους ένστολους από τα σωματεία, προκαλούν την δικαιολογημένη αποστροφή και αγανάκτηση και τελικά την απογοήτευσή τους για την ουσιαστική έλλειψη μιας γνήσιας εκπροσώπησης και θεσμικής έκφρασης για την επίλυση των ζωτικών θεμάτων που τους απασχολούν. Ταυτόχρονα προκαλούν και την κοινή γνώμη και καταστρέφουν την καλή εικόνα του Κλάδου-Σώματος που εκπροσωπούν.
10. Όλα τα ανωτέρω συνθέτουν ένα εκρηκτικό πάζλ θεσμικής «αταξίας» και κρίσης. Επιβάλλεται οι αρμόδιοι να αποκαταστήσουν την ομαλότητα, προτού είναι πλέον αργά. Προς τούτο πρέπει:
α. Να επανέλθει το ενιαίο ψηφοδέλτιο.
β. Να καταργηθεί η δυνατότητα εγγραφής των Αξιωματικών στις Ενώσεις Αστυνομικών Υπαλλήλων.
γ. Να καταργηθεί η δυνατότητα εγγραφής στα Σωματεία Συνοριακών Φυλάκων και Ειδικών Φρουρών, όσων από αυτούς εντάσσονται στο αστυνομικό προσωπικό.
δ. Να αναθεωρηθεί αναλόγως και ο νόμος για τον «συνδικαλισμό» των στρατιωτικών.
ε. Να τροποποιηθούν τα καταστατικά των Συνδέσμων Αποστράτων Αστυνομικών, σύμφωνα με τις παλαιότερες προτάσεις μας (αριθμός σταυρών, αναλογικότερη εκπροσώπηση, ασυμβίβαστο κ.λ.π.).
στ. Να αλλάξει το πλαίσιο λειτουργίας των αποκαλούμενων «θεσμικών» Ενώσεων Αποστράτων των Ενόπλων Δυνάμεων.
11. Αφού αποκατασταθεί η εν λόγω «κανονικότητα», θα πρέπει να σηκωθούμε όλοι από τους καναπέδες της αδράνειας, της αδιαφορίας και της χαλαρότητας και να δραστηριοποιηθούμε στους συλλογικούς μας φορείς, ώστε να εκλέξουμε τους καλύτερους να μας εκπροσωπούν, αφού ως γνωστόν τα συστήματα (και οι θεσμοί) επιτυγχάνουν ή αποτυγχάνουν εξαιτίας των ανθρώπων που τα χειρίζονται-υπηρετούν.