Αφιέρωμα: Το καταραμένο ξημέρωμα της 11ης Ιουλίου! «Τους περιμένουμε…» (video)
11 Ιουλίου 2011… Το καταραμένο ξημέρωμα που ο ήλιος δεν ανέτειλε ποτέ. Το ξημέρωμα που ολόκληρη η Κύπρος πάγωσε και έβλεπε συγκλονισμένη τα όσα τραγικά διαδραματίζονταν στη Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί.
Νεκροί, τραυματίες, σκοτάδι. Οι σειρήνες των ασθενοφόρων να ηχούν, πανικόβλητες φωνές να ψάχνουν για τους δικούς τους ανθρώπους, όλοι «καρφωμένοι» μπροστά από τις τηλεοράσεις και τα δελτία ειδήσεων, συγγενείς να σπαράζουν, συντρίμμια, φόβος.
Η 11η του Ιούλη γράφτηκε με τα πιο μελανά χρώματα στη μεταπολεμική ιστορία του τόπου μας, αφού ανέτειλε με το μεγαλύτερο και πιο πολύνεκρο περιστατικό που σημειώθηκε ποτέ στα χρόνια της Εθνικής Φρουράς.
Κι οι λόγοι; Λάθη, παραλείψεις, αμέλεια, ανευθυνότητα. Ή έκρηξη ανέδειξε την ανικανότητα του κράτους να προβλέψει, να εκτελέσει και να αντιδράσει.
Τους περιμένουν ακόμη…
Η 11η Ιουλίου έλαχε να είναι η μέρα που 12 οικογένειες, ντυμένες στα μαύρα θα αρχίσουν να ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά. Ο πόνος και η θλίψη για το χαμό των 13 ηρώων, έδωσαν τη θέση τους στην οργή και στο αίσθημα της αδικίας αφού πέντε χρόνια μετά οι συγγενείς περιμένουν ακόμη τη δικαίωση.
Πέρασαν κιόλας πέντε χρόνια. Για τους ανθρώπους όμως που έχασαν άδικα τους δικούς τους ανθρώπους, είναι λες και όλα έγιναν χθες. Ο πόνος ο ίδιος. Οι μνήμες νωπές. Οι πληγές ακόμη ανοιχτές.
Κι αυτοί, οι χαροκαμένοι γονείς, οι σύζυγοι, τα παιδιά, περιμένουν ακόμη τους δικούς τους. Να μπουν ξανά… της πόρτας του σπιτιού και να πούνε «ήταν ένας εφιάλτης».
Και να σε ρωτάει το παιδί «ο πατέρας μου πότε θα έρθει;», και να λέει η κόρη «περίμενα να γυρίσω από τις σπουδές να δω τον πατέρα μου αλλά δεν τον βρήκα», και οι χαροκαμένοι γονείς να περιμένουν ακόμη τα παιδιά τους να επιστρέψουν.
Ο χρόνος σταμάτησε εκείνο το καταραμένο ξημέρωμα…
Δείτε το αφιέρωμα που ετοίμασε ο ΡΕΠΟΡΤΕΡ και τα όσα συγκλονιστικά αναφέρουν τα παιδιά, οι γονείς, οι σύζυγοι των αδικοχαμένων.
http://www.reporter.com.cy/