Στο σημείο όπου έπεσε το αεροσκάφος, στις 12.05 το μεσημέρι της 14ης Αυγούστου 2005, υπάρχει σήμερα το εκκλησάκι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπου αύριο θα τελεστεί μνημόσυνο υπέρ της αναπαύσεως των ψυχών των 121 ανθρώπων (επιβατών και πληρώματος) που έχασαν τη ζωή τους, στη χειρότερη αεροπορική τραγωδία στην ιστορία της Κύπρου.
Του μνημόσυνου θα χοροστατήσουν οι Μητροπολίτες Κηφισιάς κ. Κύριλλος, και Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, κ. Νικόλαος, που είχαν βρεθεί από τους πρώτους στο σημείο της πτώσης, «σ’ ένα τοπίο φοβερό», όπως είχε πει τότε ο Μητροπολίτης Κηφισιάς.
Στο μνημόσυνο θα παραστεί και ο Πρέσβης της Κύπρου στην Αθήνα, Κυριάκος Κενεβέζος.
Η συντριβή του ιδιωτικού αεροσκάφους, που αναχώρησε στις 9.07 το πρωί εκείνης της μέρας από τη Λάρνακα με προορισμό την Πράγα, και με ενδιάμεση στάση στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος της Αθήνας, έγινε αρκετά μακριά από τον οικισμό του χωριού Γραμματικό, βορειανατολικά της πόλεως των Αθηνών.
Όλο το χωριό συγκλονίστηκε, και οι κάτοικοί του με τη βοήθεια του τότε τοποτηρητή της περιοχής, Μητροπολίτη Νικόλαου, έκτισαν το ναό της Παναγίας προς τιμήν των νεκρών. Φύτεψαν μάλιστα και στον περιβάλλοντα χώρο 121 κυπαρίσσια, το κάθε ένα από τα οποία έφερε το όνομα ενός επιβάτη.
Δυστυχώς, πριν μερικά χρόνια σε επεισόδια που έγιναν στο Γραμματικό με αφορμή τη σχεδιαζόμενη, κοντά στο σημείο της συντριβής του «Ήλιος», κατασκευή Χώρου Υγιεινής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ), κάποιοι έκαψαν και τα κυπαρίσσια.
«Δέκα χρόνια μετά όλοι οι συγγενείς, ενωμένοι σαν μία οικογένεια που τη συνδέουν πια ακατάλυτοι δεσμοί κοινού πένθους και πόνου, προσερχόμαστε στο εκκλησάκι μας με τη μνήμη και την ψυχή μας να ακουμπά στους λατρεμένους μας, ανανεώνοντας τη σιωπηλή ιερή συμφωνία μας να κρατήσουμε τη μνήμη τους ζωντανή», λέει η Νίκη Μιχαηλίδου, μεταφέροντας στο ΚΥΠΕ αυτό το μικρό απόσπασμα από όσα σκοπεύει να πει στο αυριανό μνημόσυνο.
Η κα. Μιχαηλίδου έχασε τον σύζυγό της Κυριάκο, εκείνη τη φρικτή μέρα, όπως λέει και η ίδια, που σκοτείνιασε η ζωή της.
Για τον Ακριβό Τσολάκη, τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Επιτροπής Διερεύνησης Αεροπορικών Ατυχημάτων, τον άνθρωπο που μπήκε στη ζωή μας εκείνον τον πικρό Αύγουστο του 2005, όταν ηγήθηκε της ομάδας διερεύνησης των αιτίων της πτώσης του «Ήλιος», η εικόνα που αντίκρυσε φτάνοντας από τους πρώτους στο Γραμματικό, «όχι μόνο δεν περιγράφεται με λόγια, αλλά και όταν έρθει η ώρα να κλείσω τα μάτια μου, θα την κουβαλήσω μαζί μου όπου και αν πάω», μας είπε.
Περίπου έναν μήνα πριν από τη συντριβή του Boeing 737 στο Γραμματικό, ο Ακριβός Τσολάκης έζησε τη δική του προσωπική τραγωδία, χάνοντας από ανακοπή καρδίας τον μόλις 32 ετών γιο του Δημήτρη.
«Γι’ αυτό αγκάλιαζα με αγάπη πόνου τον πατέρα του φροντιστή Προδρόμου, που σκοτώθηκε στο ατύχημα, και ήταν ο μόνος που ζούσε ως το τέλος». Οι υπόλοιποι, από την υποξυγονία, «πέθαναν ευτυχισμένοι – δεν ένιωσαν τίποτα».
Πριν από 3 μόλις χρόνια, ο Ακριβός Τσολάκης είχε γράψει στο ιστολόγιό του «Ουρανοδρόμος», ότι και φέτος στις 14 του Αυγούστου «θα θυμηθούν οι χτυπημένοι το Γραμματικό και θα επισκεφτούν τον τόπο της θυσίας. Όμως η ιστορία δεν έκλεισε…»
Αυτό, μας είπαν πέρυσι τα μέλη της Επιτροπής Συγγενών των Θυμάτων. Αυτό μας λένε και φέτος. Ό,τι είναι «απογοητευμένοι από τη δικαιοσύνη στην Κύπρο και στην Ελλάδα», και για αυτούς «η ιστορία δεν έκλεισε…».
ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ
Δημοσίευση σχολίου
κάνε το δικό σου σχόλιο